Red Sands (2009)
Regie: Alex Turner | 88 minuten | actie, horror | Acteurs: Shane West, Leonard Roberts, Aldis Hodge, Callum Blue, Brendan Miller, Theo Rossi, Noel Gugliemi, Mercedes Masöhn, Govinda Touzene, Andrew Elvis Miller, Fahim Fazli, Ashourina Benjamin, Simon Barrett, Chris Carter, Kim Stodel
Dankzij een zoetsappige serie als “I Dream of Jeanie” of kindvriendelijke animatiefilms als ‘Aladdin’ heeft de djin in het Westen doorgaans een vriendelijke en goedmoedige uitstraling. In deze producties wordt het uit het Nabije Oosten stammende wezen vooral geportretteerd als een vriendelijke geest die uit een lamp komt en je stoutste dromen in vervulling kan laten gaan. In het griezelverhaal ‘Wishmaster’ van Wes Craven zagen wel al een veel duisterdere belichaming van dit, oorspronkelijk uit de Arabische mythologie afkomstige, wezen voorbijkomen. Deze djin schiep een satanisch genoegen in het martelen, tormenteren en doden van mensen door de gestelde wensen op een uiterst vileine en manipulatieve manier tegen zijn slachtoffers te gebruiken.
Ook in ‘Red Sands’ wordt de djin wederom van stal gehaald als bron van het kwaad, al manifesteert het wezen zich hier in een andere vorm. De boosaardige geestesverschijning waarmee de militairen in deze film te maken krijgen, is een zogenaamde shapeshifter, een monstruositeit die naar believen diverse menselijke gedaanten kan aannemen. Het wezen manifesteert zich aanvankelijk als een eenzame en op het eerste gezicht onschuldige vrouw, maar kruipt al snel in de huid van de diverse militairen die langzaam maar zeker aan een gevaarlijke vorm van paranoia ten prooi vallen. Voldoende stof voor een pakkende psychologische horrorfilm zou je zo zeggen. Deze belofte wordt echter slechts ten dele ingelost.
Het eerste deel van de film verloopt bijvoorbeeld te traag en had best wat ingekort mogen worden. Verveling ligt dus op de loer. De laatste 35 minuten zijn boeiender, behoorlijk uitgewerkt en gevuld met een aantal claustrofobisch aandoende dialogen en griezelmomenten. De effecten zijn niet altijd even geslaagd, maar de vraag is natuurlijk ook in hoeverre je dat mag verwachten van een productie die niet kan bogen op een overdreven ruim budget. De karakters blijven een beetje vlak en krijgen niet echt de vorm en inhoud die nodig is om oprechte gevoelens van sympathie, empathie of affiniteit bij de kijker op te wekken. Voor een film die behoort tot het uitgebreide B-segment is ‘Red Sands’ nog niet eens zo’n slechte prent. Bij vlagen origineel en spannend, maar over de gehele linie toch niet goed en interessant genoeg om echt indruk te maken of in aanmerking te komen voor een eervolle vermelding.
Frank Heinen