Redline (2009)
Regie: Takeshi Koike | 97 minuten | actie, animatie, science fiction | Originele stemmencast: Takuya Kimura, Tu Aoi, Tatsuya Gasyuin, Yoshinori Okada, Kanji Tsuda, Yoshiyuki Morishita, Akemi, Takeshi Aono, Kosei Hirota, Unsho Ishizuka, Kenta Miyake, Koji Ishii, Cho, Kenyu Horiuchi, Tadanobu Asano
In een openingsscène die niet geschikt is voor epileptici razen enkele bolides met grof geweld langs elkaar heen. Er wordt geschoten, gescholden en de kleurige beelden schieten langs je netvlies. Dit allemaal tegen een achtergrond van denderende techno-beats en bombastische geluidseffecten. Pas wanneer de scène voorbij is realiseer je je dat de film dan nog niet eens begonnen is en kun je niets anders uitbrengen dan ‘wauw’!
De opening van ‘Redline’ blijkt de blauwdruk voor de gehele film, want wat gaat deze anime snel! Niet alleen de futuristische races waar de film om draait vliegen je om de oren, maar de hele stijl van de film knettert en sprankelt. Inzet van de strijd is de beruchte redline race, een toernooi waarin supersnelle voertuigen tegen elkaar racen zonder enige vorm van regels of beperkingen. Tel daarbij op dat de race ook nog eens plaatsvindt op een vijandelijke planeet die er alles aan wil doen om de race tegen te houden en je hebt het recept voor een knallende anderhalf uur die voorbij vliegt als ware het vijf minuten.
In die tijd weten de makers tussen alle flitsende actie door ook nog een verhaal te vertellen en dus maken we kennis met JP, de hoofdrolspeler van de film. Deze goedzak van een bad boy staat niet bekend om zijn overwinningen, maar weet dankzij publieksstemmen alsnog een plek in de redline te veroveren. Hij staat echter onder grote druk, want de intergalactische maffia ziet liever dat hij de race verliest. JP heeft namelijk aanzienlijke schulden en dus willen ze dat hij opzettelijk de race verliest, zodat zij de gokwinsten kunnen opstrijken. Oh ja… en JP heeft ook nog eens zijn oog laten vallen op een van de vrouwelijke mede-coureurs, waardoor er ook nog iets van een liefdesverhaaltje afgewerkt dient te worden. Met zoveel ingrediënten moet je als makers bijna wel kort door de bocht gaan.
Bij zoveel verhaallijnen ligt echter ook chaos op de loer en het moet gezegd worden dat de makers inderdaad teveel hooi op hun vork nemen van tijd tot tijd. Vooral tijdens de races is het maar goed dat er ondertitels bij de film zitten, want hoewel de beelden heerlijk energiek zijn valt er af en toe maar weinig uit op te maken en vertrouw je vooral op de ondertitels om enige duidelijkheid te verschaffen. Dat neemt echter niet weg dat de film visueel gezien vol met verrassingen zit, waarbij het misschien ook maar beter is om niet teveel bij de logica stil te staan. Dingen gebeuren in deze film omwille van de snelheid en actie en niet vanwege duidelijkheid en structuur. Actie en snelheid die overigens ook nog eens prachtig en origineel geanimeerd is, hoewel de film qua thematiek een natte droom blijft voor anime-fanaten. Robots, rondborstige vrouwen en zelfs fascistische legerleiders. Alle anime-cliches hebben een plek in ‘Redline’, maar voelen nergens aan als de zoveelste herhaling. En als kers op de taart vindt u ook nog eens een stemrol vervuld door Japans megaster Tadanobu Asano. Waar wacht u nog op? Kijken die film!
Sander Colin