Retour en Bourgogne – Ce qui nous lie (2017)

Recensie Retour en Bourgogne CinemagazineRegie: Cédric Klapisch | 114 minuten | komedie, drama | Acteurs: Pio Marmaï, Ana Girardot, François Civil, Jean-Marc Roulot, María Valverde, Yamée Couture, Jean-Marie Winling, Florence Pernel, Éric Caravaca, Tewfik Jallab, Karidja Touré

Hoe moeilijk kan het zijn om een lekker wijntje te fabriceren? Best moeilijk, leren we uit de Franse speelfilm ‘Retour en Bourgogne’ (die in Frankrijk ‘Ce qui nous lie’ heet). In dit goedgemutst drama beleven we de terugkeer van de jonge Jean, die na een lang verblijf in Australië plotseling weer opduikt bij het familiedomein in Bourgogne. Zijn vader ligt op sterven en nu moeten hij, zijn broer en zus ervoor zorgen dat het familiebedrijf ook dit jaar weer fijne wijn produceert.

In ‘Retour en Bourgogne’ maken we de hele wijncyclus mee, van het keuren van de druiven tot het testen van de wijnen. We beleven het uitbundige feest na de druivenpluk, steken een vinger in de lucht om te zien uit welke hoek de wind waait en proeven voorzichtig de jonge druiven. Omdat dit een speelfilm is, draait het natuurlijk ook om persoonlijke ontwikkelingen. Jean heeft zijn jonge gezin in Australië achtergelaten en piekert hoe nu verder, broer Jérémie zit onder de plak bij zijn succesvolle schoonvader en zus Juliette is zodanig gefocust op het familiebedrijf dat een privéleven erbij inschiet.

‘Retour en Bourgogne’ is een karakteristieke productie van regisseur Cédric Klapisch (‘L’auberge Espagnole’, ‘Les poupées russes’). Dat betekent dat drama ver te zoeken is. Niet dat het universum van Klapisch oppervlakkig is, maar de regisseur begrijpt dat het alledaags leven, hoe complex verder ook, zelden het toneel is van intens drama. Zo ook hier. Personages overlijden, ingewikkelde zakelijke beslissingen moeten worden genomen en huwelijken moeten gered. Hoewel de psychologische ontwikkelingen geloofwaardig en genuanceerd zijn, blijft gehuil, geschreeuw en ander dramatisch gedoe achterwege.

Dat gebrek aan drama is zowel de kracht als de zwakte van de film. Hoewel de personages sympathiek en geloofwaardig zijn, is het lastig met hen mee te leven. Door hun stabiele karakter weet je dat ze altijd wel weer op hun pootjes terechtkomen. Meeleven is zodoende zinloos. Tegelijk laat Klapisch zien dat het dagelijks bestaan vaak zo licht is als een lentebriesje, ondanks wat de kranten en nieuwsprogramma’s ook beweren. Dat is een boodschap die je veel te weinig hoort.

Fijne zomerfilm dus, maar iets te vrijblijvend om te beklijven. Maar met het mooie decor van de Franse wijnstreek en het sterke acteren van Ana Girardot, hebben we al twee redenen om deze film te bezoeken. En daarna snel aan de wijn.

Henny Wouters

Waardering: 3

Bioscooprelease: 6 juli 2017
DVD-release: 20 oktober 2017