Ricki and the Flash (2015)

Regie: Jonathan Demme | 101 minuten | komedie, drama, muziek | Acteurs: Meryl Streep, Kevin Kline, Mamie Gummer, Sebastian Stan, Nick Westrate, Audra MacDonald, Rick Springfield, Rick Rosas, Joe Vitale, Bernie Worrell, Ben Platt, Peter C. Demme, Keala Settle, Joe Toutebon, Big Jim Wheeler, Aaron Clifton Moten

Is ze echt de beste actrice aller tijden? Haar prijzenkast puilt in elk geval meer uit dan die van welke andere actrice dan ook. En Meryl Streep kan eigenlijk élke rol spelen, in elk genre film. Ze kan bovendien niet onverdienstelijk zingen, bewees ze onder meer in Robert Altmans ‘A Prairie Home Companion’ (2006) en de ABBA-musical ‘Mamma Mia!’ (2008). Ook in ‘Ricki and the Flash (2015) is het haar eigen stem die we horen. De regie van die film is in handen van Jonathan Demme, die niet alleen furore maakte met klassiekers als ‘The Silence of the Lambs’ (1991) en ‘Philadelphia’ (1993), maar vooral ook met muziekdocumentaires. Zijn bekendste muziekfilm is wellicht ‘Stop Making Sense’ (1984) – over David Byrne’s gezelschap Talking Heads – maar hij maakte ook meerdere documentaires over de Canadese singer-songwriter Neil Young. Geen wonder dat we in ‘Ricki and the Flash’ muzikanten zien die regelmatig samenwerkten met Young. Onder hen Rick Rosas, de bassist die kort na de opnamen overleed en aan wie de film werd opgedragen.

Ricki Rendazzo (Meryl Streep) besloot jaren geleden om haar droom – een beroemde rockartieste worden – na te jagen. Haar (toenmalige) man en drie kinderen liet ze zonder pardon achter, wat ze haar uiteraard erg kwalijk nemen. Maar nu krijgt ze een kans om het goed te maken; haar ex Pete (Kevin Kline) vraagt haar om terug naar Indianapolis te komen om haar dochter Julie (Mamie Gummer, ook in het echte leven Streeps dochter), die een vervelende periode doormaakt, te helpen. Nu is Ricki, die eigenlijk Linda heet, niet een megagrote ster; met haar band The Flash speelt ze vrijwel altijd in dezelfde kleine bar en om rond te komen zit ze achter de kassa van een supermarkt. Echt veel geld heeft ze dus niet, maar ze is toch bereid om een vliegticket naar Indianapolis te kopen om haar dochter – die een zelfmoordpoging deed nadat ze ontdekte dat haar echtgenoot haar bedroog – een hart onder de riem te steken. Maar Julie, en ook haar zoons Joshua (Sebastian Stan) en Adam (Nick Westrate) treden haar niet bepaald met open armen tegemoet. En dan is er ook nog Pete’s nieuwe vrouw Maureen (Audra MacDonald), die Ricki eens even haarfijn inpepert dat ze er nooit voor haar kinderen was. Met haar staart tussen haar benen keert ze terug naar Californië, waar het haar gitarist Greg (Rick Springfield), die heimelijk verliefd op haar is, is die Ricki de ogen doet openen.

Het verhaal van ‘Ricki and the Flash’ werd geschreven door Diablo Cody, de voormalige stripper wiens debuutscenario voor ‘Juno’ (2008) haar direct een Oscar voor beste originele script opleverde. Het venijn dat Cody’s werk doorgaans zo kenmerkt, is in ‘Ricki and the Flash’ vrijwel geheel afwezig. Het maakt de film wat braafjes; wellicht omdat hier op een oudere doelgroep wordt gemikt. Met Streep in de gelederen verwacht je het nodige vuurwerk op acteergebied, maar dat blijft uit. Zelfs de dialogen met haar dochter Mamie – waarvan je verwacht dat parallel tussen fictie en werkelijkheid op de een of andere manier een extra dimensie zou moeten geven – blijven aan de vlakke kant. Datzelfde geldt eigenlijk voor de personages. Zelfs Streep, die toch echt niet slecht speelt (dat kán ze waarschijnlijk niet eens!), weet de dramatische momenten niet boven de middelmaat te laten uitsteken. Gelukkig zijn de muzikale intermezzo’s van Ricki en haar band wél levendig en dynamisch. Met ervaren muzikanten om haar heen en een flinke dosis zelfvertrouwen op het podium, brengt Streep het er uitstekend van af als rockchick. De setlist mag dan aan de oubollige kant zijn, maar dat brave past eigenlijk wel bij de rest van de film.

‘Ricki and the Flash’ zal Meryl Streep niet haar twintigste Oscarnominatie opleveren, maar biedt desondanks genoeg vermaak voor een ontspannen filmavondje.

Patricia Smagge

Waardering: 3

Bioscooprelease: 3 september 2015
DVD- en blu-ray-release: 13 januari 2016