Rio Lobo (1970)

Regie: Howard Hawks | 114 minuten | actie, komedie, western, avontuur, romantiek | Acteurs: John Wayne, Jorge Rivero, Jennifer O’Neill, Jack Elam, Christopher Mitchum, Victor French, Susana Dosamantes, Sherry Lansing, David Huddleston, Mike Henry, Bill Williams, Jim Davis, Dean Smith, Robert Donner, George Plimpton

John Wayne is een icoon. Als je aan Westerns denkt, denk je aan Wayne, alias the Duke. Toegegeven, hij is niet de meest begenadigde acteur ooit, maar hij heeft we degelijk “screen presence”. Als je zijn aanwezigheid ook nog eens koppelt aan het talent van regisseur Howard Hawks, verantwoordelijk voor klassiekers als ‘Rio Bravo’ en ‘His Girl Friday’, verwacht je iets heel bijzonders te gaan zien. En dan blijkt het, gek genoeg, een welkome verrassing te zijn dat ‘Rio Lobo’ niet “bijzonder” is, maar gewoon bijzonder onderhoudend.

‘Rio Lobo’ is, ondanks de grote namen die eraan hebben meegewerkt, nergens gewichtig of overambitieus qua verhaallijn(en). Het is daarentegen een luchtige film die heerlijk wegkijkt, en waarin actie en avontuur, humor en romantiek, zich in de juiste dosering aan de kijker presenteren. Helden en schurken zijn hier niet zo scherp gedefinieerd. Zo is Wayne niet de onaantastbare held die niets fout doet. Vrij snel in de film wordt hij op een knullige manier door de vijand gevangen genomen. Een vijand, die een stuk sympathieker blijkt te zijn dan je zou verwachten. Ook de openingssequentie, die draait om een goed uitgedachte treinroof, waarbij beelden van de (voorbereidingen van) treinrovers worden afgewisseld met de soldaten van het kamp van Wayne, die de trein letterlijk en figuurlijk in goede banen proberen te leiden, wekken eerder waardering dan haat op voor de slimme treinrovers.

Wayne gedraagt zich ook niet als een soort Lucky Luke die sneller dan zijn schaduw schiet. Hij is zeker nog een stoere verschijning maar hoeft zich niet zo nodig te bewijzen. Hij zorgt vaak voor de komische noot en wijze woorden bij meningsverschillen. ‘Rio Lobo’ heeft een bekende focus wat personages betreft. Net zoals in bijvoorbeeld ‘True Grit’ is Wayne hier de vaderfiguur en heeft hij een jonge knappe sidekick – Pierre (Jorge Rivera) – die op zijn beurt een oogje heeft op een schone vrouwe – Shasta (Jennifer O’Neill) – die de drie-eenheid compleet maakt en voor de verplichte romantische en kluchtige momenten zorgt. De romantische momenten zijn meestal erg plotseling, gekunsteld en ongeloofwaardig, maar daardoor ook vaak weer grappig. Daarbij is Jennifer O’Neill een leuke en welkome verschijning en is het schattig om haar soms uit haar rol te zien vallen en een beetje lol te zien maken met haar medespelers. Aan vrouwelijk schoon is overigens geen gebrek door de aanwezigheid van de Mexicaanse Susana Dosamantes en het onfunctionele (half)naakte lichaam van Sherry Lansing.

‘Rio Lobo’ bestaat niet alleen maar uit grappen en grollen en geflirt. Het is immers geen chickflick, maar een Western. Op het gebied van shootouts en ritjes te paard schiet de film gelukkig niet te kort, met een spannende confrontatie in de plaatselijke gevangenis annex kantoor van de sheriff. Kortom, ‘Rio Lobo’ is alles wat je nodig hebt om te kunnen genieten van een ouderwets vermakelijke Western. Het is allemaal niet ontzettend intens of ingewikkeld, maar dat hoeft ook niet altijd. John Wayne, Howard Hawks, wat mooie vrouwen, en een luchtig avontuur zijn in dit geval meer dan genoeg.

Bart Rietvink

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 25 februari 1971