River People (2009)

Regie: He Jianjun | 88 minuten | drama | Acteurs: Shan Jingtao, Shan Jingqin, Shan Haoshan, Shan Jinghua, Shan Jinglong

De familie van Bao Wa en La Ba leeft al drie generaties van de visserij. De verschillende gezinnen zijn in het bezit van grote boten waarop ze het merendeel van het jaar wonen. Die boten gebruiken ze als uitvalsbasis om uit vissen te gaan met kleinere vaartuigen. De familie is afkomstig uit Yancheng in de provincie Jiangsu en vroeger visten de familieleden in de Yangtze rivier, vervolgens verplaatsten ze hun werkterrein naar de Weihe rivier en nu oefenen ze hun beroep uit op de Gele Rivier in de provincie Shanxi.

De neven Bao Wa en La Ba zijn ongeveer even oud en gaan samen uit vissen. Ze zetten netten uit, op andere plekken werpen ze lange lijnen uit waaraan vishaakjes met aas zijn bevestigd. Ook zetten ze fuiken uit en in ondiep water plaatsen ze houten kistjes met gaten. Hun vangsten zijn prima met uitzondering van de winter, dan vangen ze weinig vissen en die weinige vissen zijn ook nog eens erg klein.

La Ba is tevreden met dit eenvoudige, monotone bestaan, maar Bao Wa heeft op school gezeten, kan goed leren en wil graag zijn geluk buiten de visserij beproeven. Jammer voor hem dat zijn vader niet van plan is om hem te laten gaan. Al helemaal niet meer als de familie bericht krijgt dat Bao Wa’s oudste broer om het leven is gekomen in de kolenmijn waarin hij door hard werken rijk dacht te zullen worden.

‘River People’ is traag, erg traag. Vaak kan het mooi zijn als een verhaal helemaal wordt uitgesponnen, door stilte en traagheid kan dan poëzie in beelden ontstaan. Hier is dat niet het geval. Vooral in het eerste deel rijgen de beelden zich aaneen zonder dat dit een speciaal gevoel oproept, erger nog, het is vaak ronduit saai. En dan is de vertelstem van La Ba ook nog eens monotoon. Misschien is het de bedoeling dat hij met die vlakke stem een soort diepgang aan het verhaal geeft, of misschien praat hij wel echt zo en had iemand anders dit beter op zich kunnen nemen. Door de combinatie van een traag verhaal en een monotone vertelstem is het moeilijk om je aandacht erbij te houden. Na het eerste half uur wordt het wel beter en gebeuren er leuke dingen zoals de dvd die door de hele familie bekeken wordt nadat de generator met benzine is gevuld, maar in dramatisch opzicht is het allemaal wat aan de magere kant.

Natuurlijk zijn er de nodige beelden die de moeite waard zijn. En je krijgt een redelijk goed beeld van het bestaan van deze vissersfamilie, hun leefomstandigheden, hun leefwereld. Erg leuk is het als de achttienjarige La Ba wordt geplaagd door de verzamelde familie, omdat er plannen zijn om hem te koppelen aan een meisje. Het gegiechel en de plaagstootjes die worden uitgedeeld laten de warmte voelen van een hechte familie die in alle opzichten nauw met elkaar verwant is. Dat voelt ineens zuiver en echt aan. Maar deze momenten zijn er te weinig om met het grauwe bestaan van deze vissers mee te kunnen leven.

‘River People’ is geen slechte film, maar spreekt niet aan door zijn traagheid. Na het moeizame begin wordt het wat beter, maar echt boeiend of meeslepend is hij slechts sporadisch.

Diana Tjin-A Cheong