Robin Hood (2018)
Regie: Otto Bathurst | 117 minuten | actie, avontuur | Acteurs: Taron Egerton, Jamie Foxx, Jamie Dornan, Ben Mendelsohn, Eve Hewson, Tim Minchin
Het is inmiddels de 44e keer dat het verhaal van Robin Hood op een of andere wijze het scherm heeft weten te bereiken. Om nog maar niet te spreken van de lijst aan geschreven werken over de Britse legende. Hollywood lijkt maar niet uitgesproken te raken over de boogschutter uit Nottingham, maar wellicht begint het toch tijd te worden om de Hood een tijdje op de plank te laten liggen. ‘Robin Hood’ is een tekenend voorbeeld van uitgekauwd materiaal, waar weinig nieuwe aspecten aan worden toegevoegd.
Dat betekent niet dat deze versie uit 2018 slecht is. Het acteerwerk is solide, wat met de talenten van Jamie Foxx en Taron Egerton te verwachten is, en de actie is onderhoudend. Ook is het interessant om te zien hoe regisseur Otto Bathurst de stedelijke gevechten tijdens de kruistochten verbeeldt in een onverwacht modern jasje. De bogen van de kruisridders hoeven alleen maar ingewisseld te worden voor geweren om een scène te creëren die niet zou misstaan in een film over Afghanistan.
Helaas zijn deze positieve kanten van ‘Robin Hood’ niet voldoende om de kijker gedurende twee uur te boeien. Het gebrek aan karakterontwikkeling en de overduidelijke ‘good guys’ tegen de bijna hilarisch overdreven ‘bad guys’ maakt dat de kijker zich niet heel serieus genomen voelt. Het toppunt, of beter gezegd het dieptepunt, hiervan kunnen we terugvinden in het karakter van de Sheriff of Nottingham (Ben Mendelssohn). Afgezien van een scène waarin, vrijwel uit het niets, er ineens een achtergrondverhaal over de Sheriff wordt verteld, is het karakter van de Sheriff samen te vatten onder ‘deze man is slecht en houdt van mensen afpersen’. Het moment dat de regisseur zijn achtergrond kenbaar wilde maken en daar de motivaties van de Sheriff tentoon wilde spreiden is dusdanig geforceerd dat het effect lachwekkend is. Dit probleem komt niet alleen voor bij de Sheriff, ook de andere personages zijn zo onderontwikkeld dat de film als geheel eronder lijdt. Hoofdpersonages maken totaal geen karakterontwikkeling door. Wellicht leren ze boogschieten op een andere wijze dan ze eerst konden, maar verder valt er weinig verandering terug te zien. Gezien de beperkte ervaring van de scenarioschrijvers (voor beide schrijvers is dit de eerste lange film in hun carrière, hoewel David Kelly ook mee zou hebben geschreven aan ‘Logan’ (2017)) is dit begrijpelijk, maar het valt de makers wel aan te rekenen.
Het is niet onvoorstelbaar dat kijkers deze film waarderen. De actie zit goed in elkaar, de effecten en het acteerwerk zijn prima. De karakters en het verhaal zijn echter zo ondermaats dat ‘Robin Hood’ de twee uur niet waard is. Ondanks de talentvolle cast en het eeuwenoude verhaal dat tot de verbeelding blijft spreken, weet Bathurst niet meer te leveren dan een acceptabele film. De meest geruststellende gedachte aan het eind van deze film is misschien wel het idee dat er zo ongeveer iedere vijf jaar een film over Robin Hood uitkomt. Het is maar te hopen dat de volgende de moeite van het kijken wel weer waard is.
Teun van der Maas
Waardering: 2.5
Bioscooprelease: 22 november 2018
DVD- en blu-ray-release: 28 maart 2019