Rodéo (2022)

Recensie Rodéo CinemagazineRegie: Lola Quivoron | 105 minuten | drama | Acteurs: Julie Ledru, Yannis Lafki, Antonia Buresi, Cody Schroeder, Louis Sotton, Junior Correia, Ahmed Hamdi, Dave Nsaman, Mustapha Dianka, Mohamed Bettahar, Chris Makodi, Gianni Caira, Quentin Arizzi, Brice Straehli, Sébastien Schroeder

(Social) media maakt meer kapot dan je lief is. Maar we kunnen ook niet meer zonder. Die ironie heeft de Franse, debuterend speelfilmmaakster Lola Quivoron (1989) aan den lijve ondervonden. Het idee om een film te maken over de motorcrossscene ontstond al tijdens haar opleiding aan La Fémis. Ondanks dat alle motorrijders mannen waren, wilde ze graag een vrouwelijke hoofdrol en dankzij Instagram ontdekte ze hoofdrolspeelster Julie Ledru. Zonder Insta geen ‘Rodéo’ dus, maar door een interview met het Franse mediaplatform Kombini tijdens het filmfestival van Cannes, waar ‘Rodeo’ in première ging, werd een uitspraak van de regisseur/schrijver zo uit het verband getrokken dat zowel zijzelf, de politie, en familieleden van verkeersslachtoffers met bedreigingen en geweldsuitingen te maken kregen.

‘Rodéo’ gaat over de twintiger Julia (Julie Ledru). Ze is een ongeleid projectiel en heeft een extreem kort lontje. Aanvankelijk is het gissen naar wat voor vlees je in de kuip hebt, omdat we haar alleen maar zien in situaties waarin ze explosief reageert naar haar medemens. Na de scène waarin ze ‘thuis’ komt, weten we eigenlijk nog niets. Ze heeft een broer, er is sprake van nog een huisgenoot (een moeder?), maar van wederzijds respect is beslist geen sprake. Lola Quivoron laat Julia ook niet meer terugkeren, want zodra de jonge vrouw kennis heeft gemaakt met een groep motorcrossers, B-More,heeft ze haar zinnen gezet op deze gemeenschap. Ze moet en zal erbij horen, alle vooroordelen rondom vrouwen ten spijt. Haar bijnaam? Inconnu (=onbekend). Haar voorlopige slaapplek? De garage waar gestolen motoren een nieuw leven tegemoet gaan.

Door de marketing van deze film is de kijker van ‘Rodéo’ wellicht op het verkeerde been gezet, want dit is geen film over motorcrossen. Quivoron laat haar protégé in slechts enkele scènes op het asfalt tussen meer ervaren mannen rijden (de sport gaat specifiek over het stunts door op één wiel te rijden). ‘Rodéo’ is meer een karakterstudie van een vrouw met wie het publiek moeite zal hebben aansluiting te vinden, laat staan sympathie. Julie liegt en steelt de boel bij elkaar (op een manier die iedereen die ooit via internet eens is opgelicht enorm tegen de borst zal stuiten). Het enige dat haar drijft is haar passie voor motoren. Wanneer ze een dure motor weet te stelen, verdient ze het respect van de baas van de motorbende (die vanuit de gevangenis via FaceTime zijn onderdanen onder de duim houdt). Ze krijgt de opdracht om boodschappen te doen voor zijn vrouw en kind en op die manier ontwikkelt Julie zich in het verhaal. Ze wordt iets zachter. Deze scènes tillen de film naar een hoger plan, want je voelt dat er in Ophélie (Antonia Buresi) eigenlijk ook een film zit. Maar echt naam hebben mag die karakterontwikkeling niet.

‘Rodéo’ is interessant tot op zekere hoogte, maar duurt wel veel te lang. Julie doet haar bijnaam eer aan, want écht leren kennen doen we haar niet. Dat voelt als een gemis, want door de gekozen climax voelt de film uiteindelijk doelloos.

Monica Meijer

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 12 januari 2023