Rogue Assassin – War (2007)
Regie: Philip G. Atwell | 103 minuten | actie, thriller | Acteurs: Jet Li, Jason Statham, John Lone, Devon Aoki, Luis Guzmán, Saul Rubinek, Ryo Ishibashi, Sung Kang, Mathew St. Patrick, Nadine Velazquez, Andrea Roth, Kenneth Choi, Mark Cheng, Kane Kosugi, Kennedy Montano
Een geniaal script schrijven is moeilijk. Dat zit hem in het feit dat genialiteit te maken heeft met open staan voor het onverwachte in jezelf, overgave aan het moment en je laten verrassen. Lee Anthony Smith en Gregory J. Bradley, het duo dat verantwoordelijk is voor het script van ‘Rogue Assassin’ heeft erg zijn best gedaan en het verhaal, dat halverwege toch wat saai begint te worden omdat het maar niet wil uitstijgen boven ieder andere gemiddelde actiefilm, krijgt gelukkig richting het einde wat onderlaagjes die de moeite waard zijn. Maar dan wordt het aan het einde helaas toch weer afgeraffeld met een opeenstapeling van zeer ongeloofwaardige, niet onderbouwde wendingen.
Het is ook niet makkelijk als het bedrijf waar je voor werkt maar aan één ding denkt: geld verdienen. Met de hete adem van de producenten in je nek is het soms moeilijk inspiratie te vinden en te behouden. En zij zijn niet de enigen die daar last van hadden. De muziek bijvoorbeeld komt uit de stockcollectie ‘actieclichés’. Welke clichés er allemaal voorbijkomen? Alle. En of de muziek misschien even een seconde UIT mag? Eén moment in de film, wanneer de triadebaas met zijn gezin aan tafel zit te ontbijten, is het even helemaal stil: een verademing.
Bij de productie van ‘Rogue Assassin’ heeft men duidelijk niet veel meer voor ogen gehad dan een formulefilm, met een jonge, nog onbekende regisseur die nog lekker kneedbaar is en bekende koppen die moeten voorkomen dat de film rechtstreeks naar de videotheek gaat. Ook de cameravoering en montage zijn gelikt en u raadt het al: cliché. Het codewoord voor deze film. Het heeft ook hier geen zin de beelden op te roepen, u kent ze.
Het ongedoseerde gebruik van geweld in deze film is ronduit ergerlijk. Het lijkt alsof de producenten uit zijn gegaan van een zeer bloeddorstig en wraakzuchtig publiek. Uiteraard zijn er vele, vele films waarover hetzelfde gezegd kan worden, maar het valt hier wel erg op. De hoofdpersonages, agenten, zijn roekeloos en schietgraag. Waar staat geschreven dat een FBI agent zijn verdachten ongestraft, te pas en te onpas mag aftuigen? En waarom worden wij geacht, al die gevoelloze geweldplegers zo te vereren? Want laten we eerlijk zijn, in wezen is het toch zoals de inmiddels ex-vrouw van agent Jack Crawford (Jason Stratham) terecht opmerkt: Jason is zichzelf niet en hij is zijn gevoel voor het normale leven volledig kwijt. Eigenlijk is hij een zieke, getraumatiseerde man, maar daar wordt niet of nauwelijks op in gegaan.
Voor een goede, geloofwaardige film, moet je als maker de diepte in en verder durven kijken dan je geldbeluste neus lang is. Het maakt niet over welk genre het gaat. Want doe je dat niet dan eindig je met een B-film voor Hooligans. Dat mag natuurlijk, maar dan blijft er ondanks bekende koppen (Statham en Li) maar één oordeel te vellen over een film als ‘Rogue Assassin’: rechtstreeks naar de B-schappen van de videotheek ermee. Als bioscooppubliek mag je meer eisen dan dit.
Arjen Dijkstra
Waardering: 2
Bioscooprelease: 1 november 2007