Rollerball (2002)

Regie: John McTiernan | 97 minuten | actie, science fiction, sport | Acteurs: Chris Klein, Jean Reno, LL Cool J, Rebecca Romijn, Naveen Andrews, Oleg Taktarov, David Hemblen, Janet Wright, Andrew Bryniarski, Kata Dobo, Alice Poon, Lucia Rijker, Melissa R. Stubbs, Paul Wu, Yolanda Hughes-Heying

Het korte verhaal ‘Roller Ball Murder’ van William Harrison is tweemaal verfilmd onder de titel ‘Rollerball’. Het verhaal gaat over een maatschappij waarin geen plaats is voor individuen en grote multinationals de macht in handen hebben. De sport Rollerball wordt door de auteur gebruikt als symbool voor deze kille maatschappij. Het teambelang wordt boven het individueel belang gesteld. Om de vervangbaarheid van de teamleden te vereenvoudigen hebben zij geen namen, maar nummers. Het nummer wordt overigens op je lichaam getatoeëerd en als verminking beschouwd.

Regisseur John McTiernan heeft zich bij de verfilming geconcentreerd op de actie-elementen van de sport en de kritische boodschap heel ver naar de achtergrond geschoven. De film komt daardoor chaotisch over. Als kijker wordt je bedolven onder de flitsende en vooral over the top actiescènes. Oneliners, clichés en vreemde subplotjes moeten daardoor zorgen voor een noodzakelijke rode draad.

Het ontbreekt de film aan karakters met diepgang. De kijker voelt niets voor de personages en zal het een zorg zijn of zij al dan niet het slachtoffer worden van de criminele praktijken van Alex Petrovich, die de uitzendrechten voor een grof bedrag aan een Amerikaans tv-station wil verkopen. De acteerprestaties van castleden zijn hier overigens niet debet aan. Zij kunnen gewoonweg niet meer halen uit het uitgeholde script.

Zit je als kijker al met ongeloofwaardige karakters, dan word je ook nog getrakteerd op onvolkomenheden. Zo zien we bijvoorbeeld het aantal personen dat naar een live-uitzending van een wedstrijd kijkt stijgen naarmate de wedstrijd bloederiger wordt en er gewonden vallen. Alsof de mensheid een zesde zintuig heeft ontwikkeld voor sensatie… Cinematografisch schiet de film ook tekort. Zo is de nachtelijk achtervolging door een woestijnachtig landschap amateurisch slecht in beeld gebracht en moeten we onder andere genoegen nemen met slechts een groene filter op de lens.

Kortom: deze verfilming moet je vooral links laten liggen. McTiernan scoort weinig punten met deze creatie, die beschouwd moet worden als een gemiste kans. De maatschappijkritische boodschap is en blijft actueel. Wanneer hij hier meer aandacht aan had besteed, was het balletje ongetwijfeld gaan rollen.

Lodi Meijer

Waardering: 1