Romancing the Stone (1984)
Regie: Robert Zemeckis | 106 minuten | actie, avontuur | Acteurs: Michael Douglas, Kathleen Turner, Danny DeVito, Zack Norman, Alfonso Arau, Manuel Ojeda, Holland Taylor, Mary Ellen Trainor, Eve Smith, Joe Nesnow, José Chávez, Evita Muñoz ‘Chachita’), Kymberly Herrin, William H. Burton Jr., Ted White
Met haar hese, lage stemgeluid en uitdagende rollen was Kathleen Turner één van de sekssymbolen van de jaren tachtig. Met haar debuutfilm, de erotische neo-noir ‘Body Heat’ (1981), maakte ze meteen een verpletterende indruk en hoewel ze niet zo rank en elegant gebouwd was als bijvoorbeeld Kim Basinger en Michelle Pfeiffer, wond ze het filmpubliek met gemak om haar vinger. Met films als ‘Prizzi’s Honor’ (1985), ‘Peggy Sue Got Married’ (1986), ‘The Accidental Tourist’ (1988) en ‘The War of the Roses’ (1989) bouwde ze aan haar status als één van de populairste actrices van de jaren tachtig. In de jaren negentig hield haar succes abrupt op. Bij Turner werd in 1992 de diagnose reumatische artritis gesteld en ze had te lijden onder helse pijnen, die ze probeerde te onderdrukken met alcohol. De actrice, die toch al te boek stond als moeilijk, werd vooral voor de mensen in haar nabije omgeving een ware lastpak. Door de medicijnen die ze kreeg veranderde haar uiterlijk, wat haar carrière ook niet ten goede kwam. Dat ze geen hoofdrollen meer kreeg, weet ze zelf overigens aan haar leeftijd. Een jaar of acht was ze amper te zien op zowel het grote als het kleine scherm, maar toen ze aan het begin van de eenentwintigste eeuw betere medicatie kreeg, dook ze steeds vaker op in tv-series als ‘Friends’, ‘Californication’ en als stemactrice. De status die ze had in de jaren tachtig, ligt echter mijlenver achter haar.
In haar hoogtijdagen schitterde Turner in drie films met Michael Douglas en Danny DeVito: de avonturenfilms ‘Romancing the Stone’ (1984), diens opvolger ‘The Jewel of the Nile’ (1985) en de al eerder genoemde zwarte komedie ‘The War of the Roses’. Met ‘Romancing the Stone’ haakte regisseur Robert Zemeckis aan op het succes van ‘Indiana Jones: Raiders of the Lost Ark’ (1981). De film bevestigde de status van Turner als dé vrouwelijke filmster van dat moment en bracht de ster van Douglas weer terug aan het Hollywood-firmament. Turner speelt Joan Wilder, de succesvolle maar eenzame schrijfster van flutromannetjes die zelf ooit nog eens gered hoopt te worden door een prins op een wit paard. Dat is althans wat haar uitgeefster (Holland Taylor) denkt. Op een dag ontvangt Joan via de post een geheime schatkaart, niet lang daarna wordt ze gebeld door haar zus Elaine (Mary Ellen Trainor), die haar op hysterische toon vertelt te zijn ontvoerd door antieksmokkelaars Ira (Zack Norman) en Ralph (Danny DeVito). Joan moet met de schatkaart als ‘losgeld’ naar Colombia komen om haar te bevrijden. Wat ze niet in de gaten heeft, is dat ze tijdens haar reis achtervolgd wordt door Kolonel Zolo (Manuel Ojeda), de moordenaar van Elaines echtgenoot Eduardo. Hij zorgt ervoor dat ze in Colombia in de verkeerde bus stapt en niet naar Cartagena maar de diepe jungle inrijdt. Als de bus crasht, lijkt Joan ten prooi te vallen aan Zolo, maar net op het nippertje wordt ze gered door de Amerikaanse avonturier John T. Colton (Michael Douglas). Na een moeizame kennismaking besluiten ze samen op zoek te gaan naar de schat, voordat ze de schatkaart aan de ontvoerders overhandigen. Maar dat loopt natuurlijk anders dan ze verwachten, want er zijn nogal wat kapers op de kust…
Zemeckis is een specialist in het aaneenrijgen van avontuur, drama, spanning, humor en een vleugje romantiek. Na ‘Romancing the Stone’ zou hij zijn naam definitief vestigen met de ‘Back to the Future’-trilogie en ‘Forrest Gump’ (1994), maar hier toont hij al een voorproefje van zijn kunnen. Hoewel het verhaaltje (scenario van Diane Thomas) niet echt origineel is – eigenlijk vrij standaard voor een avonturenfilm – en het plotje flinterdun, weet Zemeckis ons met gemak zijn wereld in te trekken. We vallen als het ware meteen met onze neus in de boter, want de film begint middenin de plot van Joans laatste roman. Turner en Douglas (die tevens als producent bij de film betrokken is) hebben een fijne chemie samen en met name Douglas trakteert ons op een aantal hilarische oneliners. De film is een tikkeltje gedateerd, maar heeft amper aan overtuigingskracht ingeboet. DeVito komt er wat bekaaid van af in een weinig interessante rol en ook de overige bijrollen zijn erg mager uitgewerkt. Het draait hier louter om Turner en Douglas en dat zullen we weten ook. De stunts en actiescènes zijn niet onaardig en de muziek van Alan Silvestri is érg eighties. ‘Romancing the Stone’ heeft er echter de vaart lekker in en, ondanks de geruchten dat Turner regelmatig in de clinch lag met Zemeckis over de invulling van haar rol en de manier waarop ze in beeld gebracht werd, oogt het alsof de acteurs ontzettend veel lol hadden bij het opnemen van deze film (waarin Mexico overigens ‘dienst doet’ als Colombia).
‘Romancing the Stone’ is een luchtige avonturenfilm zoals die meer werden gemaakt in de jaren tachtig, met een niet al te ingewikkeld verhaaltje, eendimensionale schurken en een opbloeiende romance tussen twee tegenpolen. Het zijn vooral hoofdrolspelers Turner en Douglas die deze soms wat gedateerd ogende rolprent de moeite waard maken; de star power spat van het scherm.
Patricia Smagge
Waardering: 3
Bioscooprelease: 9 augustus 1984