Room (2005)

Regie: Kyle Henry | 75 minuten | drama | Acteurs: Cyndi Williams, Kenneth Wayne Bradley, Alexandra Kiester, Hannah Nicolas, Jacqui Cross, Marco Parella, Gretchen Krich, J. Shanon Weaver, Jessica Hedrick, Suzanne Savoy, Carlos Trevino, George Manly, Frank Barajas, David R. Jarrott, Juan Camargo

Over ‘Room’ zullen de meningen verdeeld zijn. Houd je van films die je verwachtingen onderuit halen en veel vragen oproepen, dan past hij zeker in je straatje. Geef je de voorkeur aan een begrijpelijk, afgerond verhaal en vond je ‘Donnie Darko’ al aan de warrige kant? Dan kun je deze 75 minuten van je leven waarschijnlijk beter besteden. ‘Room’ trapt af als een recht-toe-recht-aan-drama over een uitgeputte vrouw. Zo’n late dertiger/vroege veertiger die ooit jong, mooi en vol dromen was en inmiddels heeft geleerd dat leven en overleven op hetzelfde neerkomen. Regisseur Kyle Henry gunt je een kijkje in de deprimerende dagelijkse routine van een overwerkte moeder, prachtig weergegeven door de capabele Cyndi Williams. Tot zover niets nieuws onder de zon, films over tobbende huisvrouwen zijn er genoeg.

Gaandeweg neemt het verhaal echter een vreemde wending. De visioenen spelen Julia steeds vaker parten en een schijnbaar willekeurige zoektocht langs gebouwen begint. Waar bevindt de mysterieuze kamer met de witte ramen zich? Waarom is Julia er zo wanhopig naar op zoek? En wat is de relevantie van de vreemde figuren die Julia tijdens haar zoektocht ontmoet? Na 75 minuten ‘Room’ ben je eigenlijk wel toe aan een antwoord, maar het langverwachte Aha!-moment blijft uit. In plaats daarvan schotelt Henry zijn kijkers een caleidoscopisch werveling van beeld en geluid voor. Absoluut origineel en intrigerend, maaruh… die kamer dan? Die blijft een mysterie, en dat zal veel filmliefhebbers het gevoel geven dat ze met een kluitje het riet in zijn gestuurd.

Voor andere filmliefhebbers begint de lol dan pas. Over de betekenis van ‘Room’ kun je eindeloos filosoferen. Is het een film over de uitzichtloosheid van het bestaan? Over schizofrenie? Over de dood? Wil Henry de kijker deelgenoot maken van de geestelijke verwarring van de hoofdpersoon? Of gaat ‘Room’ eigenlijk helemaal nergens over? Moet je de film misschien niet onderzoeken, maar ondergaan? Moeilijk te zeggen, maar feit is dat ‘Room’ ondanks de wazigheid bij vlagen wèl boeit. Dat komt deels door de mooie rol van Williams, deels door de bevreemdende beelden en deels doordat er in het verhaal gevoelsmatig toch een soort logica zit. Of je ‘Room’ een pretentieus prul of meesterlijk staaltje arthouse vindt, hangt af van je stemming en je persoonlijke smaak. Genoeg ruimte voor discussie dus.

Paula Koopmans