Rose (2022)

Recensie Rose CinemagazineRegie: Niels Arden Oplev | 106 minuten | komedie, drama | Acteurs: Sofie Gråbøl, Lene Maria Christensen, Anders W. Berthelsen, Søren Malling, Luca Reichardt Ben Coker, Peter Gantzler, Christiane Gjellerup Koch, Karen-Lise Mynster, Illyès Salah, Jean-Pierre Lorit, Yale Arden Oplev, Kathrine Jacobsen, Tine Roland Grauengaard, Samy Andersen

Regisseur Niels Arden Oplev kunt u kennen van de Millennium-filmreeks. ‘Rose’ is als zodanig een atypische film in zijn oeuvre, een zeer persoonlijke. ‘Rose’ is gebaseerd op de reis die zijn zussen maakten naar Parijs in de herfst van 1997. Het is feelgood in toon, terwijl het onderwerp niet zo feelgood is. Ellen (Christensen) en haar man Vagn (Berthelsen) nemen zus Inger (Gråbøl) mee op een busreis. Inger is schizofreen en woont in een inrichting. Met medicatie en het mijden van teveel prikkels, kan zij een redelijk normaal leven leiden. Tijdens de trip maakt Inger geen geheim van haar conditie, echter niet alle medereizigers kunnen haar grofgebekte uitspraken waarderen.

Nou ja, als je een getrouwde man van middelbare leeftijd bent en in het eerste oogcontact zegt een medereiziger ‘Wil je me soms neuken?’, dan komt het er niet van, laten we het zo zeggen. Beetje gek om in de marketing van de film dan te spreken van een hartverwarmende, memorabele reis, maar zo zijn filmdistributeurs. Oplev doet zijn best voor de emancipatie van de aandoening en de film bevat enkele mooie flashbacks, of de langdurige focus op Inger als angstig kattenvrouwtje helpt is een tweede; de bezorgde blikken van Ellen en Vagn doen helemaal verzuchten.

Gråbøl is gelauwerd als politie-inspecteur Sarah Lund (“The Killing”). Overacting in combinatie met ernst leidt evenwel tot stereotypering, en dan kom je met alle respect in de sympathievote van festivals terecht, want het is allemaal zo oprecht. Een dramaschrijver kan nooit op grond van oprechtheid worden beoordeeld, hij heeft de macht de waarheid naar zijn hand te zetten – al betreft het hier zijn eigen familie. Verdieping is de sleutel; een regisseur moet zijn publiek de duimschroeven aandraaien. De recensent begrijpt het wel: als je het brede publiek niet probeert te binden komt alleen de directe doelgroep op zo’n film af, en in opzet is ‘Rose’ best origineel.

Jan-Kees Verschuure

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 1 december 2022
DVD-release: 5 juli 2023