Rose Plays Julie (2019)

Regie: Christine Molloy, Joe Lawlor | 100 minuten | drama | Acteurs: Ann Skelly, Orla Brady, Aidan Gillen, Annabell Rickerby, Catherine Walker, Joanne Crawford, Alan Howley, Sadie Soverall

In ‘Rose Plays Julie’ besluit een jonge vrouw uit Dublin, Rose (Ann Skelly), op zoek te gaan naar haar biologische vader en moeder. Ze heeft onlangs ontdekt dat ze geadopteerd is en dat haar oorspronkelijke naam Julie is. Rose reist van Dublin naar Londen in een poging haar biologische moeder Ellen (Orla Brady) te vinden. Ellen, een populaire tv-actrice, is diep verontrust wanneer de jonge vrouw ineens onaangekondigd bij haar huis opduikt. Ellen wil geen contact met Rose, aangezien haar aanwezigheid de stabiliteit van haar nieuwe leven bedreigt. Maar Rose is vastbesloten, wat Ellen dwingt om de naam van Rose’s biologische vader, Peter (Aidan Gillen), te geven. Terwijl Rose steeds dieper in haar verleden graaft, begint haar eigen identiteit hierdoor steeds meer af te brokkelen. De gevolgen hiervan zouden wel eens catastrofaal kunnen zijn.

‘Rose Plays Julie’ is geregisseerd, geschreven en geproduceerd door Christine Molloy en Joe Lawlor. De nieuwste speelfilm van het duo komt nadat ze eerder ‘Mister John’ (2013) hebben gemaakt, een dramafilm die eveneens een grote nadruk op identiteit en familie legt. Ditmaal hebben de filmmakers de focus op identiteit en familie vertienvoudigd, met een hoofdkarakter dat zou kunnen gelden als de levende verwezenlijking van de twee thema’s. Actrice Ann Skelly helpt hun film aardig op weg, maar het resultaat is uiteindelijk minder geslaagd dan bij hun voorganger.

Het grootste probleem van ‘Rose Plays Julie’ is de langzame plotontwikkeling. Het verhaal kabbelt erg rustig voort, met scènes die vaak weinig toevoegen aan de basis van de film. Close-ups van Rose die in de verte staart en willekeurige natuurshots testen regelmatig het geduld van de kijker. Waarom zijn bepaalde scènes zo lang uitgerekt? Wat wordt er exact getoond aan ons? Is het noodzakelijk dat we dit te zien krijgen? De film geeft weinig antwoorden. Er zou een argument kunnen worden gemaakt voor sfeer en spanningsopbouw, maar er zijn natuurlijk grenzen. Het opbouwen van sfeer en spanning is belangrijk, maar mocht ‘Rose Plays Julie’ hier inderdaad op uit zijn geweest, dan neemt de film evengoed veel te veel tijd.

Deze gebreken zijn spijtig ten opzichte van de acteurs, die prima werk afleveren. Ann Skelly is duidelijk de uitblinker, alhoewel het acteerwerk van Orla Brady en Aidan Gillen ook solide is. Het samenspel tussen de drie acteurs is zowel geloofwaardig als innemend. Wat de film uiteindelijk over van hun karakters wil communiceren is interessant, maar de weg daarnaartoe laat veel te wensen over. ‘Rose Plays Julie’ had in dit opzicht misschien beter kunnen werken als een gestroomlijnde, korte film. In zijn huidige staat is de film namelijk echt te lang.

Len Karstens

Waardering: 2.5

VOD-release: 8 april 2021 (Picl)
DVD-release: 5 mei 2021