Roxane (2019)

Recensie Roxane Cinemagazine Regie: Mélanie Auffret | 85 minuten | komedie | Acteurs: Guillaume de Tonquédec, Léa Drucker, Lionel Abelanski, Kate Duchêne, Roxane, Liliane Rovère, Michel Jonasz, Jean-Yves Lafesse, Baptiste Perais, Sacha Bejaoui, Philippine Martinot

In de week dat Nederlandse boeren massaal naar het Malieveld in Den Haag trokken om te protesteren tegen het voorstel van het kabinet om de veestapels te halveren vanwege de stikstofuitstoot komt de Franse film ‘Roxane’ in de bioscoop. Een gelukkig toeval, want het onderwerp van de film – de kleine boerenbedrijven delven het onderspit tegen een rijke agrariër – voelt actueler dan ooit.

Raymond Leroux is pluimveehouder in Bretagne, net als zijn zwager en veel van zijn buurtgenoten. Omdat zijn vrouw Anne-Marie een baan heeft bij een bank komt het gezin nét rond, maar toch spoort zijn echtgenote hem vlak voor de bijeenkomst met de coöperatie aan om 2 cent per ei meer te vragen. Het samenzijn verloopt echter heel anders dan de sympathieke boer dacht. In plaats van dat ze meer verdienen, houdt de coöperatie helemaal op met het afnemen van eieren bij de kleinere, biologische kippenboeren. Nog drie maanden en ze richten zich voortaan nog maar op één klant.

Nog diezelfde avond onderneemt zwager Poupou een zelfmoordpoging, die gelukkig mislukt. Triest genoeg is dit plotelement niet zo fictief als je zou hopen dat het is. In Frankrijk ligt het suïcidepercentage hoger dan elders bij boeren. Nogal logisch als je nagaat dat boeren het al jaren moeilijk hebben. Continu veranderende regels, altijd maar die financiële zorgen, de steeds groeiende angst om je bedrijf te verliezen en daarmee eigenlijk tegelijk je bestaansrecht.

Toch is ‘Roxane’ vooral een luchtige feelgoodfilm. Op het idee gebracht door zijn tante Simone komt Raymond op het idee YouTube video’s te maken van hem en zijn kip Roxane (genoemd naar het nichtje van Cyrano de Bergerac, een toneelstuk waar Raymond al jaren verliefd op is). Hij hoopt door het genereren van veel views zijn bedrijf te kunnen redden. Maar dat valt niet mee, zeker niet omdat het grootste gedeelte van zijn familie hem niet serieus neemt. Alleen zijn studerende dochter vindt dat hij door moet zetten. Van de eerst vijandige Engelse buurvrouw krijgt hij lessen in Franse literatuur, articulatie en drama en houdt hij stug vol. En het werkt: met zijn vertolkingen van Franse theaterstukken krijgen Roxane en hij meer bezoekers. Maar de verwachte redding blijft uit.

‘Roxane’ vertelt een sympathiek verhaal, zonder dat je al te veel binding met de personages hebt of verrast wordt. Raymond en Anne-Marie zijn een charmant stel, maar om hun huwelijkse problemen maak je je geen moment zorgen. Zowel de kippen als de met een vet Engels accent Frans sprekende buuf zijn grappig en het is altijd fijn om je even op het Franse platteland te wanen. De film is nooit vervelend om naar te kijken en door de korte speelduur vliegt de tijd om. Maar hoewel de film ook als ode aan de Franse klassiekers gezien kan worden, zal ‘Roxane’ zich daar zelf nooit toe kunnen rekenen.

Monica Meijer

Waardering: 3

Bioscooprelease: 3 oktober 2019