Running on Empty (1988)
Regie: Sidney Lumet | 116 minuten | misdaad, drama | Acteurs: Christine Lahti, River Phoenix, Judd Hirsch, Jonas Abry, Martha Plimpton, Ed Crowley, L.M. Kit Carson, Steven Hill, Augusta Dabney, David Margulies, Lynne Thigpen, Marcia Jean Kurtz, Sloane Shelton
De titel, ‘Running on Empty’, betekent in het Nederlands zoiets als “rijden met een lege tank” en dat is wat er in deze film op meerdere lagen gebeurt.
Arthur Pope (Judd Hirsch) en zijn vrouw Annie (Christine Lahti) zijn producten van de zogeheten “Counterculture”; de generatie die demonstreerde vóór mensenrechten en tegen Vietnam. Omdat ze een iets te extreme daad bij het woord hebben gevoegd – een bomaanslag op een napalmfabriek – zijn ze met hun gezin noodgedwongen op de vlucht voor de FBI. Hierdoor trekken ze van stad naar stad, waarbij ze steeds weer een andere identiteit aan moeten nemen.
Op het eerste gezicht werkt deze ongemakkelijke levensstijl, maar wanneer het pianotalent van puberzoon Danny (River Phoenix) wordt opgepikt door een leraar, ontstaat bij hem de wens om een zelfstandig en vrij leven te leiden, zonder steeds maar weer te moeten vluchten.
Door de subtiele piano soundtrack is het al vanaf minuut één duidelijk dat het in ‘Running On Empty’ meer om het portret van een familie gaat dan om een spectaculair achtervolgingsverhaal. Het gezin en de ongebruikelijke omstandigheden worden mooi en snel neergezet, waardoor je bij de eerste verhuizing als kijker eigenlijk al vrij goed op de hoogte bent van de routine die de Popes zich hebben aangeleerd. Je ziet hoe eenvoudige vragen als “op welke school heb je gezeten” of “wat doet je vader voor werk” in deze film al heel snel ingewikkeld zijn. De kinderen moeten steeds weer wennen aan nieuwe namen en rollen. Het is hierbij prettig dat in alles de focus op het grote plaatje ligt, in plaats van dat je veel verhuizingen te zien krijgt.
Rode draad in ‘Running On Empty’ is de vraag wat je (vroegere) idealen je waard zijn en welke prijs je wilt betalen. Hoe lang kan je doorgaan met iets waarvan je weet dat het je uiteindelijk in gaat halen? Een probleem dat alleen maar groter wordt als er ook kinderen in het spel zijn, die niet hebben gekozen voor de acties en de onvermijdelijke consequenties. Dit voel je als kijker, waardoor het verhaal niet per se heel verrassend is. Toch wordt het wel goed neergezet, omdat je bij alle personages merkt dat er dingen wringen en niet alleen bij zoon Danny.
Hoewel de film twee Oscarnominaties kreeg (River Phoenix voor beste bijrol en Naomi Foner voor het scenario) is het een van de minder bekende producties van regisseur Sidney Lumet. Niet verwonderlijk tussen klassiekers als ’12 Angry Men’, ‘Dog Day Afternoon’ en ‘Network’, maar toch verdient ‘Running On Empty’ zeker ook een plaats in dat rijtje.
Gijsbert Ambachtsheer
Waardering: 4
Bioscooprelease: 24 augustus 1989