Sacred Flesh (2000)

Regie: Nigel Wingrove | 72 minuten | erotiek | Acteurs: Sally Tremaine, Moyna Cope, Simon Hill, Kristina Bill, Paddy Rocks, Daisy Weston, Moses Rockman, Emily Booth, Willow, Laura Plair, Leasa Carlyon, Mary Grant, Nicole Bouchet, Louise Ross, Cindy Read, Michelle Thorne, Marc Morris, Chris Charlston, Hannah Callow, Amanda Dawkins, Majella Shepherd, Christopher Adamson, Philip Serfaty, Louise Linehan, Cassandra Bochsler, Anneke Svenska, Sarah McLean

Nonnen. Niet direct personen die je associeert met sensuele gesprekken en seksuele handelingen, tenzij je natuurlijk een liefhebber bent van nunsploitatie. Nunsploitatie is een subgenre van de exploitatie films die – gemaakt voor een laag bedrag -willen scoren met extreme uitingen van geweld, seks, drugsgebruik of andere bepaalde soorten van wangedrag. Ook komen exploitatiefilms met kannibalen, zombies en monsters veelvuldig voor in de filmgeschiedenis. Het verhaal is daarbij ondergeschikt aan de artistieke kwaliteit van het product. Exploitatiefilms bestaan al bijna net zo lang als er films zijn en slechts zelden komen zij boven het niveau uit van een B-film. In de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw beleefde de populariteit van de nunsploitatie film haar hoogtepunt, althans, in die periode werden de meeste van dit soort broddelwerkjes gemaakt. De nunsploitatie films spelen zich allemaal in – hoe kan het ook anders – een klooster af, de nonnen zijn allemaal dankzij hun belofte om maagd te blijven, zo seksueel gefrustreerd als wat en hun lusten worden botgevierd door zelfbevrediging, lesbische vrijpartijen of door het verleiden van een priester. Schuldgevoelens daarover worden dan weer gestraft door zelfkastijding, wat vaak ook weer resulteert in sado masochistische avonturen.

‘Sacred Flesh’ uit 2000 is nauwelijks een uitzondering op eerdere films uit het subgenre. Ook deze Britse productie speelt zich af in een klooster. Moeder Overste, Zuster Elizabeth, wordt langzamerhand krankzinnig vanwege de immorele handelingen in haar klooster en het onderdrukken van haar eigen seksuele verlangens die dankzij deze seksuele uitspattingen de kop opsteken. Ze gaat in haar visioenen in discussie met Maria Magdalena. Ook heeft zij visioenen van de duivel en een dode Kanunnikes (met een weggerot gezicht). Dit overkoepelende verhaal wordt gebruikt als kapstok om alle softpornografische belevenissen van de andere nonnen in het klooster aan op te hangen. Hierbij is er wel sprake van enige opbouw in opwindendheid: er wordt eerst vrij kuis begonnen met een masturberende non, waarna een zichzelf kastijdende non, een SM spelletje tussen twee nonnen, een verkrachting van een non door twee priesters en uiteindelijk een orgie van vier nonnen getoond wordt, waarbij een non gekruisigd wordt.

Het geraaskal van Moeder Overste zou een massahysterie veroorzaken in het klooster, men is bang dat ze door de duivel bezeten is. Daarom heeft de Eerwaarde Moeder een brief geschreven aan een priester, die samen met zijn assistent Richard langskomt om hulp te bieden. Dit resulteert in een vage, weinig opwindende sequentie waarin Richard met Marion, geen zuster maar wel werkzaam voor het klooster, gesprekken voert en op het gras gaat vrijen. Een verhaallijn die nergens toe leidt en op een gegeven moment gewoon vergeten lijkt te zijn door de regisseur.

Het is onduidelijk wat de makers van de film nu precies voor ogen hebben gehad. De hardcore nunsploitatie fans komen nauwelijks aan hun trekken, want wanneer de eerste soft pornografische scène begint zijn er al zo’n twintig minuten van de film voorbij. Verder liggen de erotische scènes te ver uit elkaar, waarbij ze afgewisseld worden door veel pretentieus en semifilosofisch gewauwel, soms zelfs minutenlange monologen. Dit oeverloze gepraat wordt op een dusdanige manier gepresenteerd dat het artistiek moet lijken, maar het komt alleen maar goedkoop, overbodig en oervervelend over. Er wordt een halfslachtige poging gedaan om de discussie over seks en de opvatting van de kerk hierover op te laaien, maar het blijft bij een aanzet hiertoe.

Monica Meijer