Salvatore – Questa è la vita – Salvatore – This Is Life (2006)
Regie: Gian Paolo Cugno | 90 minuten | drama, komedie | Acteurs: Enrico Lo Verso, Galatea Ranzi, Giancarlo Giannini, Gabriele Lavia, Lucia Sardo, Ernesto Mahieux, Maurizio Nicolosi, Alessandro Mallia
De nog jonge onderwijzer Marco Brioni (Enrico Lo Verso) heeft een tijdelijke baan aanvaard in Sicilië. Zijn leven kabbelde tot dat moment rustig en vreedzaam voorbij en zijn vriendin wacht in Rome op zijn terugkeer.
In zijn klas zit een nog jonge weesjongen, Salvatore (Alessandro Mallia), die na het overlijden van zijn vader verantwoordelijk is geworden voor het gezin. Daar is hij nog veel te jong voor. Hij woont in een armoedig huisje aan de kust, samen met zijn kleine zusje Mariuccia en zijn dementerende grootmoeder Maria. Hij kweekt tomaten in de kas die van zijn vader was en vist ook op zee met een klein bootje.
Hij werkt zo hard dat hij geen tijd heeft om naar school te gaan. De onderwijzer ziet zijn hoge schoolverzuim uiteraard met lede ogen aan en zoekt hem op om hem te helpen. Hij maakt hem duidelijk dat hij zonder onderwijs geen toekomst heeft en dat hij dan altijd uiterst eenvoudig werk zal hebben.
Salvatore heeft daar uiteraard geen boodschap aan maar zwicht onder de druk dat, als hij niet meewerkt, hij en zijn zusje in een instituut zal worden opgenomen en dat zijn oma in een verpleegtehuis zal worden opgeborgen. Salvatore stemt er daarom maar mee in dat de onderwijzer hem thuis privé-les komt geven. Die probeert die lessen vooral zo praktisch mogelijk te houden, afgestemd op de bezigheden in de kassen.
De onderwijzer laat zich vooral leiden door zijn bewondering voor de jonge Salvatore en diens oprechtheid en ongekunsteldheid. Deze eigenschappen had Marco zelf zo graag gehad als kleine jongen. Allessandro Mallia speelt als Salvatore wel een aardige rol als een zeer vroegwijze en wat cynische jongen die zich met veel bravoure weet te handhaven in een harde omgeving, maar zijn acteren is van tijd tot tijd wel wat erg sterk aangezet.
Het verloop van het verhaal laat zich ook wel meteen raden. Dit is dan ook wel een beetje de zwakte van deze film. Het ontwikkelt zich allemaal heel voorspelbaar en bevat veel clichés, zoals de boze buurman die toch weer van het type ruwe-bolster-blanke-pit blijkt te zijn. De beelden van Sicilië zijn prachtig, maar dat is niet voldoende om diepgang aan de film te geven. Het blijft allemaal aan de oppervlakte zonder dat de karakters worden uitgediept.
De film heeft een duidelijke positieve invalshoek met een idealistische ondertoon en komt uit de Disney-stal. De film levert lichte kritiek op de maatschappelijke instanties die zich met dergelijke situaties bezig houden en die vooral met elkaar kibbelen over de te volgen aanpak en wat het beste zou zijn voor de betrokken gezinsleden.
De opbouw van het verhaal heeft te weinig diepgang om echt te kunnen boeien, waarbij geldt dat het een eerste lange speelfilm is van de regisseur. Het melodrama dat Italianen zo goed weten te vertolken zit ruimschoots in deze film. De film is dan ook meer een geschikte speelfilm voor jongeren dan een film voor volwassenen.
Rob Veerman