San Andreas (2015)

Regie: Brad Peyton | 114 minuten | actie, drama, thriller | Acteurs: Dwayne Johnson, Carlo Gugino, Alexandra Daddario, Ioan Gruffudd, Archie Panjabi, Paul Giamatti, Hugo Johnstone-Burt, Art Parkinson, Will Yun Lee, Kylie Minogue, Colton Haynes, Todd Williams, Matt Gerald, Alec Utgoff

Als er een ding is dat ‘San Andreas’ ons leert is het wel dat het ontzettend handig is als je getrouwd bent met iemand die bij een reddingsteam werkt. Nog beter is het als je echtgenoot de fysieke kwaliteiten van Dwayne Johnson heeft, maar ja, dat ‘voorrecht’ is niet aan iedereen toebedeeld.

Dwayne Johnson speelt de rol van Ray Gaines, behendig helikopterpiloot en leider van een reddingsteam. In een bloedstollend spannende openingsscène redt hij niet alleen het leven van een mooie maar nogal domme jonge vrouw (het ongeluk dat haar auto in een ravijn doet kukelen had al drie keer eerder kunnen gebeuren), ook dat van zijn heldhaftige collega. Niet veel later maken we kennis met professor in de seismologie (Paul Giamatti) die samen met zijn collega Kim een catastrofale aardbeving bij de Hoover Dam seconden van tevoren weet te voorspellen. Helaas zijn ze niet op tijd om een enorme ramp te voorkomen, maar hun ontdekking biedt wel de nodige inzichten. En dat komt goed uit, nu er langs de San Andreas-breuk, waar de film natuurlijk haar naam aan ontleent, enorme aardbevingen komen.

Ondertussen heeft Ray nogal een rotdag. Ten eerste krijgt hij de scheidingspapieren van zijn vrouw Emma (Carla Gugino) per post toegestuurd. Vervolgens zorgt de aardbeving bij de Hoover Dam ervoor dat niet hij, maar Emma’s nieuwe vriend Daniel (Ioan Gruffudd), hun dochter Blake (Alexandra Daddario) terug vergezelt naar haar studentenkamertje, terwijl Ray zich juist zo had verheugd op wat quality time met dochterlief. En dan wordt hem ook nog doodleuk verteld dat die nieuwe vriend en zijn ex bij elkaar intrekken! Wanneer Ray Emma belt om zijn excuses aan te bieden voor zijn chagrijnige reactie (wat een poepie is het toch!), is hij net op tijd: tijdens het gesprek wordt Los Angeles getroffen door een enorme aardbeving en Ray geeft zijn ex aanwijzingen om deze ramp te kunnen overleven. Wanneer hij haar opgepikt heeft met zijn helikopter is hun volgende zorg Blake, want zij is door Daniel in San Francisco aan haar lot overgelaten. Ook die miljoenenstad blijkt inmiddels door een aardbeving getroffen te zijn. Ray en Emma moeten alles op alles zetten om hun dochter te redden.

‘San Andreas’ heeft een verhaallijn die vrijwel net zo rechtlijnig is als de weg van LA naar SF. Veel elementen kennen we uit andere films. Een gescheiden echtpaar dat door de enorme ramp weer bij elkaar komt? Zie bijvoorbeeld ‘2012’ en ‘Twister’. Ouder wil kind redden? Zie ‘The Day After Tomorrow’ en ‘Dante’s Peak’. Om over de doodverklaarde-nee-wacht-toch-nog-een-laatste-poging-CPR maar te zwijgen.

Wel positief is dat Blake neergezet wordt als een intelligent, vindingrijk meisje, in plaats van een hulpeloos slachtoffer. Ook de tragedie die Ray en Emma eerder uit elkaar dreef geeft de personages net wat meer diepgang. Sowieso hebben Johnson en Gugino een prettige chemie samen. Paul Giamatti is hier sterk onderbenut, zijn personage heeft nauwelijks waarde voor het verhaal. Maar de special effects zien er bijna unaniem erg overtuigend uit, alleen tijdens de tsunami worden de grenzen van geloofwaardigheid overschreden. Maar dan is ‘San Andreas’ al een flink eind onderweg en heb je je al zeker anderhalf uur vermaakt. Leuker dan ‘2012’ en als rampenfilm gewoon geslaagd.

Monica Meijer

Waardering: 3

Bioscooprelease: 28 mei 2015
DVD- en blu-ray-release (ook 3D): 28 oktober 2015