Sanctum – James Cameron’s Sanctum (2011)
Regie: Alister Grierson | 100 minuten | actie, drama, thriller, avontuur | Acteurs: Richard Roxburgh, Rhys Wakefield, Alice Parkinson, Dan Wyllie, Christopher Baker, Allison Cratchley, John Garvin, Sean Dennehy
‘Sanctum’ begint met de dubieuze woorden: “gebaseerd op een waargebeurd verhaal.” Vaak is dat een slecht voorteken, omdat dergelijke films vaak sentimentele, Hollywoodesque draken opleveren. Het oorspronkelijke verhaal wordt geweld aangedaan om de slachtoffers er beter uit te laten komen en om de grenslijn tussen goed en kwaad dik aan te zetten. In hoeverre de gebeurtenissen in ‘Sanctum’ echt zijn, is nog maar de vraag.
De 17-jarige Josh McGuire (Wakefield) gaat met tegenzin mee op een duikexpeditie. Dat de patserige avonturier Carl Hurley (Gruffud) meegaat, is leuk maar dat de tiener weer geconfronteerd wordt met zijn ijskoude vader Frank (Roxburgh) is minder. Samen met een duikploeg gaat Josh op verkenning uit in een grot. Deze onderaardse gangen hebben de onheilspellende naam ‘Devil’s Restriction’ meegekregen. Een titel die heel letterlijk genomen mag worden als de grotten te kampen krijgen met wateroverlast. De expeditie moet duiken voor hun leven, maar dat valt niet mee in zulke krappe ruimtes. Ondertussen lopen de spanningen tussen vader en zoon hoog op.
James Cameron was coproducer van ‘Sanctum’ dat in 3D opgenomen is (op de dvd is de film enkel in 2D te bekijken). De naam Cameron staat garant voor kwaliteit, maar ‘Sanctum’ kan nergens tippen aan de staat van dienst van deze coproducent. Regisseur Alister Grierson levert degelijk werk af, maar niet meer dan dat. Het acteerwerk is erg pover. Dat ligt niet zozeer aan de cast, maar aan het houterige script. De personages zijn niet goed uitgewerkt en blijven vlak. De acteurs missen charisma en flair. Gruffud probeert de extravagante Hurley een smoel te geven, maar blijft steken in goede bedoelingen. De hyperactieve avonturier gaat op den duur op de zenuwen werken door zijn harde manier van praten en drukdoenerij. Wakefield mist de ervaring om de film te dragen en Josh blijft een nogal anonieme held. Roxburgh is de troef van de film, omdat hij de botte Frank stukje bij beetje sympathieker maakt. Opvallend is dat de vrouwen in deze film vooral als slachtoffers worden opgevoerd,. Ze hebben weinig kennis van zaken en zijn veel te eigenwijs voor hun eigen bestwil.
Het spel van de cast is weinig bijzonder en het script is vlak. Wat blijft er dan over? Erg knappe special effects! De scènes in de onder water staande grotten zijn spannend en beklemmend. Je voelt je heel ongemakkelijk als een duiker met zware bepakking door een nauwe tunnel zwemt. Het gevaar is overal (dat bleek ook tijdens de opnames, toen stuntvrouw Agnes Milowka verdronk na een mislukte stunt). De overweldigende natuurkracht van het water is enger dan welk filmmonster dan ook. De duikscènes zijn heftig en erg spannend en alleen (al) daarom het bekijken waard. De spanningen tussen de personages komen niet tot leven en dat is jammer.
‘Sanctum’ is een half geslaagde film die bij vlagen erg saai is, maar ook erg indringend. Zeker een kijkbeurt waard, mits je geen al te hoge verwachtingen hebt. De clichés over versterkte vader-zoonrelaties en de hebzucht van geldbeluste avonturiers moet je maar voor lief nemen.
Frank v.d. Ven
Waardering: 3
Bioscooprelease: 17 maart 2011