Saturday Night (2024)
Regie: Jason Reitman | 109 minuten | drama, komedie | Acteurs: Gabriel LaBelle, Rachel Sennott, Cory Michael Smith, Ella Hunt, Dylan O’Brien, Emily Fairn, Matt Wood, Lamorne Morris, Kim Matula, Tommy Dewey, Cooper Hoffman, Nicholas Braun, Andrew Barth Feldman, Finn Wolfhard, Willem Dafoe, Stephen Badalamenti, Ellen Boscov, John Dinello J.K. Simmons, Presley Coley, Kaia Gerber, Catherine Curtin, Nicholas Podany, Corinne Britti, Justin Matthew Smith, Matthew Rhys, Taylor Gray, Leander Suleiman, Mcabe Gregg
Het bekende Amerikaanse live tv-programma ‘Saturday Night Live’ (SNL) mocht op 16 februari 2025, met hun drie uur durende special, niet minder dan 50 kaarsjes uitblazen. De serie is een begrip geworden zowel in Amerika als daarbuiten. Met hun originele sketches, die rusten op de ervaring en vaardigheden van een reeks comedians, heeft het programma velen gelanceerd naar roem en faam: Chevy Chase, Bill Murray, Gilda Radner, Steve Martin, Tina Fey, Amy Poehler, Will Ferrell, Pete Davidson en nog veel meer. Het zou dus passend zijn – zeker met de recente trend om films te maken over het oorsprongsverhaal (‘Air’, ‘Blackberry’ of ‘Tetris’) – om een film te maken over SNL. Niemand beter hiervoor dan Jason Reitman. Hij is de zoon van de befaamde Ivan Reitman, die zelf in de kringen van SNL vertoefde. De jongere Reitman had de laatste jaren al een goede portie nostalgie gesnoven na zijn herwerking van ‘Ghostbusters’, ‘Saturday Night’ wordt dus een makkie.
Zoals gewoonlijk voor New York is het een drukke zaterdagavond. Het is 11 oktober, 1975, 22 uur en voor het hoofdgebouw van kanaal NBC wacht een kleine man met grootse plannen: Lorne Michaels (Gabriel LaBelle). De frisse New Yorkse lucht moet verkoelend aanvoelen, want nadat Andy Kaufman (Nicolas Braun) wordt afgezet door zijn moeder en met Lorne meewandelt, belanden de twee in een van de kringen van Dantes Inferno. In 90 minuten zal er iets compleet innovatief gebeuren, een tv-programma zal live worden uitgezonden. Het programma in kwestie is het geesteskind van Michaels, Saturday Night – later werd ‘Live’ toegevoegd. Het programma bestaat uit een reeks losse sketches, met voldoende ruimte voor improvisatie, waarmee Michaels geschiedenis hoopt te schrijven. Hoge bomen vangen veel wind, en Michaels’ droom wordt geteisterd door allerlei factoren: zijn eigen cast, drugs, technische mankementen, maar voornamelijk de studioproducers geleid door David Tebet (Willem Dafoe).
Met Lorne Michaels’ bonte bende comedians waaide er een nieuwe frisse (en chaotische) wind door de gangen van NBC. Variërend van de arrogante Chevy Chase en John Belushi, die zich de Marlon Brando van komedie waande, inclusief diva allures, tot de vredelievende muppetman Jim Henson, ieder van hen had wel hun trekjes en talenten. Deze passeren dan ook allemaal de revue, vertolkt door een resem aan sterren. Het is dan ook hier dat de schoent wringt, want Reitman en co. kiezen helaas voor kwantiteit boven kwaliteit, waardoor niemand zijn of haar potentieel kan laten zien. Grotere namen als Rachel Sennott (‘Shiva Baby’, ‘Bottoms’) of Cooper Hoffman (‘Licorice Pizza’) verdwijnen naar de achtergrond. Om dan nog maar te zwijgen over de verspilling van Nicolas Brauns (“Succession”) talent. Zo speelt hij zowel de komiek Andy Kaufman als Jim Henson, een running gag die nergens naartoe gaat. Dat is zonde, want de cast heeft zichtbaar veel talent en sommige acteerprestaties zijn ronduit indrukwekkend.
‘Saturday Night’ wil veel zijn, maar weet nooit zoveel te zijn. Het houdt veel ballen in de lucht zonder er iets mee te doen. In essentie is de film pakweg 90 minuten Lorne Michaels’ strijd om zijn droom te vervullen, maar zo voelt de sfeer nooit aan. Je zit nooit op het puntje van je stoel, hopend dat de producers – verpersoonlijkt door oude witte mannen, contrasterend met het jong geweld – de stekker er niet uit trekken. De makers van de film zijn eerder gefocust op zoveel mogelijk bekende mensen te noemen, dan de kijker te overtuigen dat wat zij maakten de moeite waard was om te bekijken. Het voelt nooit vernieuwend aan en de humor is veel te geforceerd.
Vermakelijk en leuk op zijn best, maar niet meer dan dat helaas. Zelfs het camerawerk schiet te kort of mist de opportuniteit om – wat moet gevoeld hebben als – de meest enerverende 90 minuten van iemands leven in beeld te brengen. ‘Saturday Night’ is een mooie ode – hoewel het soms iets te hagiografisch is – aan een groot programma dat velen plezier bracht en groot maakte. Daar blijft het ook bij helaas, een ode, maar vooral een herinnering dat je de geschiedenis niet moet kopiëren. SNL heeft zijn plek in de geschiedenis verdiend, maar deze film bewijst dat niet alles een eerbetoon nodig heeft.
Nick Majchrowicz
Waardering: 3
VOD-release: 24 december 2024 (Prime Video)