Schellebelle 1919 (2011)

Regie: Johan Heldenbergh, Kenneth Taylor | 101 minuten | drama | Acteurs: Ester Cattoir, Robbe De Waele, Jentel Tant, Arne Vereecken, Jo van de Velde, Maren Van Cauwenberge, Margriet Schepens, Hadj Mohamed Raouf, Veerle De Gussem, Gino Venneman, Kasper Gossye, Christine Van den Abeele, Karel De Jaeger, Seppe Vanheulenberghe, Joren Van Cauwenberge, Marijn Fabri, Lisette Van Hoecke, Paul Lievens, Joost Roggeman, Henkie Rasschaert, Tita Heldenbergh, Charles Groffils, Charlotte Hanssens, Sien Nieto, Robbe De Waele, Hannes Fabri, Fien Spitaels, Meredith Bontinck, Ayla Tant, Andres Doise, Jentel Tant, Josephine De Proft, Lotte Van Ryckeghem, Florian Boterdaele, Zaza Bauwens, Yade Van Der Stockt, Louis De Proft, Juliette De Proft, Joelle Jooris, Jacqueline Raman, Patrick Van den Abeele, Dirk Van der Haegen, Geert Van Peteghem

Na het fenomenale ‘Rundskop’ wordt de boerenstiel opnieuw in een Vlaamse film opgewaardeerd. Het  dorpje Schellebelle in de provincie Oost-Vlaanderen is het decor van een boerendrama waarin de makers stevig lonken naar de western. Een groep weeskinderen bezet een boerderij en verzet zich hevig tegen een nakende onteigening door de burgemeester. Het pittoreske gehucht wordt daarop duchtig op stelten gezet door deze rivaliteit. Dat laatste mag u trouwens letterlijk nemen. Deze prent is namelijk collectief gemaakt door… de dorpsbewoners. De grote bezieler van dit project is acteur Johan Heldenbergh, bekend van ‘De helaasheid der dingen’ die eveneens in Schellebelle resideert. Zijn ontmoeting met enkele leden van het plaatselijk toneelgezelschap was de aanzet tot een curiosum in de filmgeschiedenis. Wat oorspronkelijk voor cafénonsens doorging, resulteerde al snel in de algemene mobilisatie van het dorp. Het helpt natuurlijk  als de burgemeester ook nog eens regisseur is bij het bekende productiehuis Woestijnvis. Heldenbergh schreef het scenario en regisseerde samen met Kenneth Taylor. Op enkele cameo’s na bestaat de hele cast uit amateurs.

‘Schellebelle 1919′ lijkt wel de overtreffende trap van gezellig gaan buurten. Dat is nog eens iets anders dan de wijkbarbecue. Wanneer Casimir en vader Remi Van De Velde aan het einde van de Eerste Wereldoorlog uit de loopgraven kruipen en terugkeren naar huis wacht hen daar een verrassing. Dochter Coralie heeft de boerderij veranderd in een weeshuis. Samen met de weeskinderen vormt ze een hecht blok dat het met de kinderbescherming en gendarmerie aan de stok krijgt. De boosaardige burgemeester wil namelijk het terrein onteigenen om zo een brug over de Schelde te kunnen bouwen. Dat is uiteraard niet naar de zin van de koppige bewoners die ook nog eens een groep huurmoordenaars achter zich aan krijgen. De apotheose volgt in een finaal duel waarin held en snoodaard met getrokken pistolen tegenover elkaar staan. Het verhaal bevat voldoende elementen om te vermaken.

Luchtige tussendoortjes compenseren de dramatische invalshoek en de spanningsboog staat bij momenten strak. Ja, clichés zijn er om te gebruiken. Helaas zijn de momenten waarop de acteurs ons kippenvel bezorgen bijzonder schaars. Het zou behoorlijk onrechtvaardig zijn om deze prent daarom af te kraken. Met de gedachte dat alleen dilettanten meespelen kunnen we sommige dingen wel door de vingers zien. Alleen jammer dat de actiescènes er behoorlijk gekunsteld uitzien. Let trouwens ook op de nutteloze gastrollen van regisseurs Jan Verheyen en Nic Balthazar.

‘Schellebelle 1919′ blijft een fantastisch idee dat vooral gekoesterd zal worden door iedereen die eraan meewerkte.

Jochem Geelen