Scintilla (2014)

Regie: Billy O’Brien | 94 minuten | actie, science fiction | Acteurs: John Lynch, Morjana Alaoui, Craig Conway, Antonia Thomas, Jumayn Hunter, Beth Winslet, Ned Dennehy, Perri Hanson, Edward Dogliani, Chris Ellis-Stanton, Sophia Hatfield

Huurling Powell (John Lynch) zit vast in een Afrikaanse gevangenis. Dat is bepaald geen vijfsterrenverblijf, dus hij is opgelucht als een potentiële opdrachtgever hem vrijkoopt. Er hangt wel een prijskaartje aan de liefdadigheid: de huurling moet samen met zijn eliteteam een onderzoeksobject ophalen uit een voormalig Sovjetstaatje. Powell en zijn mannen verschaffen zich toegang tot een oude legerbasis die nu door rebellen wordt gebruikt. In het gangenstelsel onder de bunker stuiten ze op experimenten die het daglicht niet kunnen verdragen. Een briljante wetenschapper (Beth Winslet – yep, de zus van) creëert er hybriden met buitenaards DNA. De wezens lijken mak, maar schijn bedriegt.

Het Splice-achtige concept van ‘Scintilla’ is leuk, maar had een betere uitwerking verdiend. Aan de vormgeving ligt het niet: die is minimalistisch, maar ziet er voor een lowbudgetfilm als deze best goed uit. De pijn zit vooral in de plot en de personages. Na een sterke opening, waarin het team zich op inventieve wijze de legerbasis in lult, gaat de vaart er al snel uit. Powell en zijn mannen sluipen door donkere gangen, vuren hier en daar wat kogels af en nemen domme beslissingen als de plot daarom vraagt. Veel personages zijn onderling uitwisselbaar. Het was een slechte zet van de schrijvers om juist de interessantere figuren vroeg af te serveren en zich te richten op onsympathieke types die wat ons betreft niet snel genoeg dood kunnen. Daarbij zijn de dialogen nogal krukkig, al probeert met name Lynch er toch wat van te maken.

En dan de logica. Waarom daalt het team honderd verdiepingen af met de trap als er aan het einde van de film ook een werkende lift blijkt te zijn? Proberen ze aan hun 10.000 stappen per dag te komen? Wat ‘Scintilla’ nog enigszins redt zijn de spaarzame momenten die werken, zoals de scène waarin een hybride zichzelf bevrijdt door de botten van een teamlid dubbel te knakken. Die ene misselijkmakende krak is effectiever dan tien exploderende hoofden. Al met al is ‘Scintilla’ een middelmatige film waar een betere film in had gezeten. Maar daar zijn er helaas een hoop van.

Paula Koopmans

Waardering: 2

DVD-release: 23 juni 2015