Scream 3 (2000)

Regie: Wes Craven | 116 minuten | horror, thriller | Acteurs: Liev Schreiber, Beth Toussaint, Roger Jackson, Kelly Rutherford, Neve Campbell, Courteney Cox Arquette, Julie Janney, Richmond Arquette, Patrick Dempsey, Lynn McRee, Nancy O’Dell, Ken Taylor, Scott Foley, Roger Corman, Lance Henriksen, Josh Pais, Deon Richmond, Matt Keeslar, Jenny McCarthy, Emily Mortimer, Parker Posey, Patrick Warburton, David Arquette, John Embry, Lawrence Hecht, Lisa Beach, Kevin Smith, Jason Mewes, Erik Erath, Daniel K. Arredondo, Lisa Gordon, Heather Matarazzo, Jamie Kennedy, Carrie Fisher, C.W. Morgan, Robert Baier, Wes Craven, Peter Deming

Na het overdonderende succes van ‘Scream’ (1996) en de sequel ‘Scream 2’ (1997) was Kevin Williamson een van de meest gevraagde scenarioschrijvers van het moment. Projecten als ‘I Know What You Did Last Summer’ (1997), ‘The Faculty’ (1998), ‘Teaching Mrs. Tingle’ (1999) en de populaire tv-serie “Dawson’s Creek” kwamen op zijn pad. Williamson ging overal op in maar raakte overwerkt en moest keuzes maken. Toen besloten werd om een derde deel van de ‘Scream’-trilogie te maken, was er aanvankelijk nog sprake van dat Williamson ook voor die film het script zou schrijven. De eerste dertig pagina’s had hij al – tussen de bedrijven door – geschreven, maar toen de studio de druk opvoerde werd het Williamson allemaal te veel. Hij haakte af voor ‘Scream 3’ (2000), waarna Ehren Kruger werd ingeschakeld. De basis die Williamson gelegd had, werd door de schrijver van ‘Arlington Road’ (1999) en ‘Reindeer Games’ (2000) verder ingevuld. De castleden die het tweede deel overleefd hadden, werden weer opgetrommeld voor dit derde deel in de trilogie.

Het derde deel uit een trilogie is bijna altijd het minste deel. Filmfreak Randy (Jamie Kennedy), die zijn vrienden en de kijkers in het eerste en het tweede deel de regels van de horrorfilm en de sequel uitlegde maar ‘Scream 2’ niet overleefde, duikt in ‘Scream 3’ op een wel heel bijzondere manier op om zijn licht te schijnen op trilogieën, namelijk via een videoboodschap. Volgens hem zijn de regels als volgt: 1) de moordenaar is haast bovenmenselijk – hem (of haar) simpelweg doodsteken of -schieten is niet voldoende; 2) iedereen, zelfs de hoofdpersoon, kan sterven; 3) het verleden achterhaalt je en heeft onaangename verrassingen voor je in petto. Of zoals detective Mark Kincaid (Patrick Dempsey) zegt: “Alles dat ik weet van filmtrilogieën is dat in het derde deel alle stoppen doorslaan!” ‘Scream 3’ speelt zich af in Hollywood, waar de gespannen regisseur Roman Bridger (Scott Foley) bezig is met de film ‘Stab 3′, gebaseerd op de gebeurtenissen in Woodsboro van een paar jaar geleden. De echte hoofdpersoon van die nachtmerrie, Sidney Prescott (Neve Campbell), leeft een teruggetrokken leven, ver weg van alle gekte. Maar haar rustige leventje wordt bruut verstoord als de acteurs op de filmset een voor een worden vermoord en de moordenaar foto’s van Sidneys moeder achterlaat op de crime scene.

Pulpjournaliste Gale Weathers (Courteney Cox Arquette) duikt op om samen met de politie uit te zoeken wie er achter de moorden zit. Detective Kincaid wil Sidney graag verhoren in verband met de moorden, maar voorlopig is ze niet van plan haar schuilplaats te verlaten. Pas wanneer blijkt dat ze ook daar niet veilig is voor de moordenaar, besluit ze mee te helpen. Ondertussen worden de hoofdrolspelers uit de film, in de volgorde zoals die in het script staat, omgebracht. Zoals we van de ‘Scream’-reeks gewend zijn, wordt er flink wat bloed vergoten (al blijft deel één het bloederigst) en zijn er maar weinig personages die het einde van de film halen. Het beproefde recept dus. Toch is ‘Scream 3’ een stuk minder geslaagd dan zijn twee voorgangers. Misschien is het trucje uitgewerkt. Het script is namelijk lang zo inventief en verrassend meer als dat van ‘Scream’ en de nieuwe personages zijn niet of nauwelijks uitgewerkt. Neve Campbell lijkt wel met tegenzin aan het werk te zijn, want ze sprankelt een stuk minder dan in de eerste twee delen. Omdat ze met verschillende andere projecten bezig was, wilde ze maar twintig dagen op de set aanwezig zijn. Vooral in het eerste uur van de film, als de kijker onder meer geconfronteerd wordt met de brute moorden op Jenny McCarthy, Patrick Warburton en een oude bekende, is Campbell opvallend afwezig.

Hoewel het vuur in de ‘Scream’-reeks toch echt uitgeblust lijkt, kent dit derde deel toch een aantal aardige momenten. De zelfspot waar de eerste twee delen om geprezen werden, is ook hier alom aanwezig. Regisseur Wes Craven neemt zichzelf, het horrorgenre en de filmindustrie op de hak en al is het allemaal wat minder verfrissend dan een paar jaar eerder, het blijft aangenaam om een filmmaker te zien die zichzelf niet al te serieus neemt. Verschillende bekende figuren duiken op voor een cameo, waaronder cultregisseur Roger Corman, ‘Clerks’-antihelden Jay & Silent Bob en actrice Carrie Fisher (als een studioarchivaris die ooit een acteercarrière ambieerde maar de rol van Princess Leia in ‘Star Wars’ (1977) niet kreeg omdat ze niet met George Lucas naar bed wilde). Parker Posey, die de filmversie van Gale Weathers speelt, heeft wat aardige oneliners. Over het geheel genomen is ‘Scream 3’ echter louter bedoeld om nog meer geld uit de zakken van horrorenthousiaste tieners te kloppen, zonder daar in kwalitatief opzicht iets tegenover te stellen. Wie gedacht heeft de moordenaar op te kunnen sporen komt bedrogen uit; de ontknoping van het mysterie is zó vergezocht en belachelijk dat zelfs de meest creatieve geest er niet op zal komen. Met als logische resultaat dat de kijker zich bedrogen voelt na afloop.

Bij ‘The Godfather’ was het zo, bij ‘Star Wars’ ook. Het derde deel in een trilogie is met afstand het minste deel. ‘Scream 3’ vormt op die regel geen uitzondering. Voor de die-hard fans van de reeks heeft de film ongetwijfeld genoeg entertainmentwaarde, maar de neutrale kijker kan niets anders dan teleurgesteld zijn na het zien van deze derde ‘Scream’-film. De frisse bravoure waarmee Wes Craven en Kevin Williamson eerder nog het horrorgenre op de hak namen, is verdwenen. Daarvoor in de plaats krijgt de kijker een uitgeblust stel acteurs voorgeschoteld die zich moeten behelpen met een ongeïnspireerd script, compleet met een werkelijk absurd slotakkoord. De leuke cameo’s en het feit dat Craven zichzelf niet al te serieus neemt, spreken weliswaar in het voordeel van ‘Scream 3’, al het andere is helaas verspilde moeite.

Patricia Smagge

Waardering: 2

Bioscooprelease: 20 april 2000