Seance (2021)

Recensie Seance CinemagazineRegie: Simon Barrett | 88 minuten | horror | Acteurs: Suki Waterhouse, Madisen Beaty, Inanna Sarkis, Ella-Rae Smith, Stephanie Sy, Djouliet Amara, Jade Michael, Seamus Patterson, Marina Stephenson Kerr, Megan Best, Cliff Sumter, Colleen Furlan, Leah Mitchell

Edelvine Academy is een elite kostschool waar uitsluitend meisjes worden toegelaten. De eisen zijn hoog, maar het maakt deze briljante scholieres nog niet bepaald sympathiek. In de eerste scène zien we hoe een groepje meiden, de een nog knapper dan de ander, tijdens een nachtelijk ritueel elkaar de stuipen op het lijf wil jagen. Enige jaren geleden schijnt er namelijk een scholiere in de gedeelde badkamer zelfmoord te hebben gepleegd. Op diezelfde plek, om exact dezelfde tijd roepen de jongedames een geest op. En dat lukt. Of althans, dat willen de bedenkers van het ‘ritueel’ de rest laten geloven.

Nadat Kerrie, één van de scholieres, keihard naar haar kamer is gerend, beseft de rest dat het “weer een prank” was; ze zijn beetgenomen en goed ook. Een keiharde gil onderbreekt het gegiebel. “Ze probeert ons zo terug te pakken,” snauwt één van de meiden. Maar niets blijkt minder waar: de arme Kerrie, die eerder zo geschrokken is (en al eigenlijk niet mee wilde doen aan dit ritueel) blijkt uit haar raam gevallen te zijn. Die val overleeft ze niet. Zelfmoord, zo heet de officiële verklaring.

Niet veel later meldt Camille Meadows (Suki Waterhouse) zich aan bij Edelvine Academy. Dankzij haar uitmuntende schoolprestaties én talent voor ballet (wat één van de vereisten is om toegelaten te worden) mag ze halverwege het jaar instromen. Dat ze daarbij de kamer van het overleden meisje krijgt, moet ze maar voor lief nemen. Het lijkt er te spoken… de elektriciteit hapert, en staat de geest van Kerrie niet in de hoek van de kamer?

Hoewel het kliekje dat zo’n beetje de scepter zwaait en naar wiens pijpen gedanst moet worden door de overige scholieren Camille niet bepaald met open armen ontvangt, blijkt Camille ook geen katje dat zonder handschoenen aangepakt dient te worden. Ze bijt flink van zich af en raakt meteen slaags met Alice (Inanna Sarkis), de zelfverkozen leidster van het stel. Dat resulteert naast een blauw oog voor Camille (wel cool dat ze daar de hele film mee door blijft lopen) ook meteen in straf voor de hele groep. Camille weet ondertussen nog een voorzichtige vriendschap te sluiten met de zachtaardige Helina (Ella-Rae Smith) (geen lid van het kliekje), die aangeeft in het eerste jaar bevriend te zijn geweest met Kerrie, tot Kerrie zich aansloot bij het populaire clubje. Tijdens de door de directrice opgelegde gezamenlijke straf besluiten de meisjes maar weer eens een geest op te roepen. En dan verdwijnt er een lid van de groep en vallen er doden… Is er daadwerkelijk een geest op deze kostschool of is er een seriemoordenaar aan het werk?

‘Seance’ voelt als een samenraapsel van heel veel andere films in het genre en daarbuiten (niet alleen ‘Urban Legend’, maar ook ‘Mean Girls’) en had makkelijk twintig jaar eerder uit kunnen komen. De film blinkt eigenlijk nergens in uit, het acteerwerk is maar zo-zo (het helpt ook niet mee dat bijna dertigers tieners moeten spelen) en zelfs op het camerawerk valt wat af te dingen. Om de een of andere reden maakt de cameraman bij overzichtsshots veelvuldig gebruik van de fisheye-lens, waardoor de personen die aan de zijkanten in beeld zijn enigszins vervormd zijn. Dat dient geen enkel artistiek doel, maar stoort wel. En tóch weet de film de volle speelduur te onderhouden. Dat komt omdat de makers het doel van deze film voor ogen hebben gehouden: een amusante horrorfilm neerzetten voor de niet al te ervaren horrorkijker. ‘Seance’ pretendeert niet meer te zijn dan dat. En als bonus zitten er nog enkele gruwelijke en inventieve moorden in. Maar daarvoor moet je wel tot de derde acte wachten.

Monica Meijer

Waardering: 3

Bioscooprelease: 21 oktober 2021