Sebastian (2024)

Recensie Sebastian CinemagazineRegie: Mikko Mäkelä | 110 minuten | drama | Acteurs: Ruaridh Mollica, Hiftu Quasem, Jonathan Hyde, Ingvar Sigurdsson, Dylan Brady, Pedro Minas, Matthias Moret, Akbar Kurtha, Laurent Maria, Lara Rossi, Michael Jean-Marain, David Nellist, Leanne Best, Stella Gonet, Jamie Melrose, Tom Hall, Orlando Norman, Peter Collins, Selina Boyack, Apphia Campbell, James Tarpey, Julian Firth, Lizzie Francke, Adwoa Akoto, Musa Lutfi, Tom Viaene

Op 25-jarige leeftijd is Max (Ruaridh Mollica) hard bezig met zijn debuutroman, waarin hij een blik biedt in de wereld van een jonge queer sekswerker en de mannen die hij ontmoet. Wat Max echter geheim houdt is dat hij zijn inspiratie opdoet uit zijn eigen ervaringen als Sebastian: de identiteit die hij ‘s nachts aanneemt, en waaronder hij zich via een website laat inhuren door andere mannen. Overdag verwerkt hij deze persoonlijke ervaringen in zijn boek, dat op deze wijze een autobiografie vormt van zijn verborgen bestaan. Langzaam raakt Max zichzelf kwijt in zijn alter ego, en blijkt de grens tussen de twee persona’s niet altijd even helder.

‘Sebastian’ is geregisseerd door Fins-Britse regisseur Mikko Mäkelä, die eerder de queer films ‘A Moment in the Reeds’ en ‘Nothing Special’ maakte, en door IndieWire is benoemd tot een van 25 grote opkomende LGBTQ+ filmmakers. Ook in ‘Sebastian’ wordt de queer scene divers gerepresenteerd: van het uitgaansleven tot Sebastian zijn nachten met de mannen die hem inhuren. Deze representatie is op sommige momenten grafisch, maar dit is exact wat ‘Sebastian’ zo rauw en echt maakt. Niets blijft verhuld, wat zorgt voor een oprecht en kwetsbaar verhaal. Max tracht met zijn persoonlijke ervaringen de authenticiteit van zijn roman te waarborgen, maar verliest zichzelf tegelijkertijd in zijn dubbelleven wanneer dit eigenlijk te ver gaat. Dit creëert een zoektocht naar identiteit en authenticiteit, en de waarde daarvan. Mäkelä legt dit prachtig vast, met een natuurlijke belichting en neutrale kleuren die zorgen voor een ongekunsteld beeld.

Dat Max zijn ervaringen als Sebastian verwerkt in zijn roman zorgt voor een interessante plotstructuur. Meermaals wordt een verhaallijn onderbroken, en later hervat als flashback wanneer Max in gesprek is met zijn uitgever. Daarnaast heeft de feedback van zijn uitgever ook invloed op Max zijn beslissingen als Sebastian, en verlegt hij zijn grenzen steeds verder voor een interessant verhaal: de kritiek van zijn uitgever fungeert onbedoeld als kritiek op zijn eigen leven. Deze feedback is hierdoor tevens toe te passen op de plot van ‘Sebastian’ zelf: dat Max zijn roman in herhaling valt stelt inherent, en terecht, dat de voorafgaande gebeurtenissen in de film dit ook hebben gedaan, aangezien deze de basis hebben gevormd voor Max zijn boek. Dit creëert een interessante dynamiek, waarin de film enerzijds kritiek op zichzelf geeft, maar deze anderzijds ook zelf weer oplost door deze herhaling te doorbreken. Er blijven echter ook punten achter: zo wordt de relatie tussen Max en zijn moeder slechts kort in beeld gebracht, wat verder niet wordt uitgewerkt, ondanks dat deze ingewikkeld lijkt te zijn. Dit is een gemiste kans om meer context te bieden van Max, wat zeker bij had kunnen dragen aan de volledigheid van het verhaal.

‘Sebastian’ is een oprechte en rauwe representatie van een jonge queer schrijver en sekswerker, die treffend wordt vastgelegd door regisseur Mäkelä, die ervaring heeft met het afbeelden van de queer scene. Bovendien creëert de dynamiek tussen Max en zijn uitgever een interessante kijkervaring, met slechts een enkele gemiste kans. Dit geheel zorgt voor een aangrijpende weergave van een zoektocht naar inspiratie, intimiteit, en identiteit.

Sara Goosensen

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 3 juli 2025