Self Medicated (2005)

Regie: Monty Lapica | 107 minuten | drama | Acteurs: Diane Venora, Monty Lapica, Michael Bowen, Greg Germann, Kristina Anaupa, Mathew Carey, Shane Stuart, William Stanford Davis, Michael Mantell, Kelly Kruger, Karim Prince, Glenndon Chatman, Noah Segan, Marcus Toji, Richard Weisner

‘Self Medicated’ is een intelligente, sfeervolle film die op behoedzame wijze een inkijk geeft in hoe persoonlijke gebeurtenissen van invloed kunnen zijn op het leven van een individu en zijn omgeving. Hoofdpersoon, regisseur en schrijver Monty Lapica droeg de film op aan zijn moeder. En wie de film heeft gezien, mag daaruit misschien opmaken dat het verhaal autobiografisch is. Niet in de laatste plaats omdat de film gebaseerd is op waarheden.

Hoe dan ook ademt de film werkelijkheid, of dat nu is omdat het verhaal uit het leven is gegrepen of vanwege de sterke vertolking van de cast. Vanaf de eerste minuut kun je je voorstellen dat de realiteit zo zou kunnen gaan. Vanaf dat zelfde moment is Lapica volstrekt geloofwaardig in zijn rol als de zeventienjarige Andrew Eriksen , die de verleidingen van het moderne Las Vegas moeilijk weet te weerstaan en daarmee tussen wal en schip dreigt te vallen.

Overigens is het een verademing om in dit sterke verhaal een aantal (voornamelijk) onbekende gezichten te zien schitteren. In menig andere film kan het nog wel eens moeilijk zijn totaal op te gaan in de karakters, omdat er altijd een bekend Hollywoodgezicht aan vast kleeft. Het zal een van de redenen zijn waarom ‘Self Medicated’ staat als een huis.

Het drama van ‘Self Medicated’ kent ook een spannende en avontuurlijke kant. Het gaat over de verleidingen waar je als jongvolwassene mee te maken krijgt. Verleidingen waar je mee om moet leren gaan, of waar je je gezien je leeftijd opzettelijk totaal in wilt verliezen. Menig kijker zal daarbij wel eens terugdenken aan zijn of haar eindexamentijd. De tijd waarin de wereld aan je voeten lag. Tegen de achtergrond van Las Vegas, de grootste speeltuin van de wereld, komt dat gevoel heel goed terug.

Monty Lapica weet als regisseur dit rauwe verhaal op sfeervolle en warme wijze neer te zetten. Zorgvuldig word je meegezogen in het leven van Andrew, waarbij elke scène bij de opname schijnbaar alle aandacht heeft gekregen. Het resultaat: een film met een kop en een staart en een overzichtelijke opbouw. Na het aanlokkelijke intro met impressies uit Las Vegas by night, weet je dat het wel goed zit. De filmmaker wist waar hij mee bezig was.

Over ‘Self Medicated’ dus helemaal geen op- of aanmerkingen? Natuurlijk, het enigszins sentimentele einde van de film had niet gehoeven. Daarvoor spreken de karakters genoeg voor zich. Het gevoel of de gemoedstoestanden van de hoofdpersonen hadden niet op letterlijke wijze tot uiting hoeven komen, dat heeft de film niet nodig. Maar tevens is ook dat eigenlijk weer een compliment. Niet voor niets kreeg ‘Self medicated’ een hoop internationale prijzen. Het is een drama waar zowel de man als de vrouw iets uit kan halen.

Tjeerd Kooistra