Senseless (2008)

Regie: Simon Hynd | 85 minuten | drama, thriller, misdaad | Acteurs: Jason Behr, Emma Catherwood, Joe Ferrara, Jacques Kerr, Helen Mallon, Toby Marlow, Sean O’Kane

“Zinloos” is waarschijnlijk de eerste Nederlandse vertaling van “senseless” die bij de meeste mensen opkomt. Maar het enige waar deze term recht aan zou doen, is de promotie van de film. Deze wordt namelijk met de tagline “removing an eye is easy – all it takes is a confident man and a coffee spoon” neergezet als een morbide horror, terwijl het in feite een semi-intelligente thriller is. Een film die prikkelt maar niet afstompt. Doordat een nauwelijks ter zake doend aspect zo wordt uitvergroot, laat het publiek waar de film voor bedoeld is deze waarschijnlijk links liggen en zullen de horrorfans zich op hun beurt bekocht voelen, omdat de film ze niet kan bieden wat ze verlangen. Merkwaardige actie dus van de distributeur.

In plaats van “zinloos” dient de titel geïnterpreteerd te worden als “zonder zintuigen”. De Amerikaanse zakenman Elliot Gast (Jason Behr) wordt in Brussel gevangen gehouden door een linkse groepering die in hem de belichaming van het Amerikaanse kapitalisme ziet en hem tot voorbeeld wil stellen. Door Gast één voor één zijn zintuigen te ontnemen zal hij volgens hun ideologie letterlijk en figuurlijk een ander mens worden en zo miljoenen mensen kunnen inspireren. Door zijn gevangenschap en mishandeling via live-streams op internet aan te bieden, hoopt de groepering veel aandacht en geld te krijgen. Mensen kunnen namelijk geld bieden om Gast al dan niet vrij te laten.

De film volgt Gast tijdens zijn gevangenschap, die meerdere weken beslaat. We zien hem in discussie met een mannelijke woordvoerder van de groepering en met een vrouw uit de organisatie die ondanks haar ideologische overtuigingen zo haar twijfels heeft over de toegepaste methoden. Wat een spannend psychologisch spel had kunnen worden, blijft helaas iets te veel in algemeenheden steken. De verschillende personages worden niet genoeg tegen elkaar uitgespeeld en los van Gast ook niet echt ontwikkeld. Dat is jammer, want de premisse biedt absoluut goede mogelijkheden tot een intrigerend psychologisch drama.

Wat wel in het voordeel van de film werkt, zijn de acteerprestaties van de afzonderlijke acteurs. Jason Behr krijgt uiteraard de meeste speeltijd en hij kwijt zich uitstekend van zijn taak. Hij is vooral bekend als tv-acteur, maar bewijst met deze film dat hij ook prima zijn mannetje kan staan op het witte doek. De ondersteunende rollen worden allemaal netjes ingevuld, tot de flashbackpersonages aan toe. Want wie wekenlang vastzit in een cel (ook al is die ingericht als een hotelkamer) moet natuurlijk onherroepelijk terugdenken aan zijn jeugd en alle mogelijke misstappen tijdens zijn carrière.

Hoewel er op de uitwerking van de plot het nodige valt aan te merken (hoe is het bijvoorbeeld mogelijk dat de uitzendplek van de live-streams onontdekt blijft?), roept de film interessante vragen op. Zijn we inderdaad zo afgestompt dat we ons laten verleiden tot het bekijken van filmpjes waarin echte mensen worden afgetuigd? Hoe ver kan en mag je gaan voor je ideologieën? En hoe belangrijk zijn onze zintuigen om te kunnen genieten van het leven? Vooral dat laatste punt wordt mooi uitgewerkt, waarbij cinematograaf Trevor Brooker een dikke pluim verdient. Al met al is ‘Senseless’ een intrigerende film geworden, die het in de uitwerking helaas net een beetje laat liggen, maar desalniettemin zeker de moeite waard is!

Wouter de Boer