Sextette (1978)
Regie: Ken Hughes | 91 minuten | komedie, musical | Acteurs: Mae West, Timothy Dalton, Dom DeLuise, Tony Curtis, Ringo Starr, George Hamilton, Alice Cooper, Keith Allison, Rona Barrett, Van McCoy, Keith Moon, Regis Philbin, Walter Pidgeon, George Raft, Gil Stratton
Al zullen weinig mensen onder de tachtig haar films hebben gezien, de naam Mae West zal toch bij velen zachtjes een belletje doen rinkelen. In de jaren 30 en 40 had ze het niet alleen druk met haar rol als sekssymbool, ook schreef ze zelf toneelstukken. Mae was bijna even bekend om haar humor (oneliners zoals: “A hard man is good to find” en “Good girls go to heaven. Bad girls go everywhere else”) als om haar enorme boezem. Beide attributen toonde zij voor het laatst in de film ‘Sextette’ (1978).
Aangezien Mae geboren werd in 1893 kun je wel nagaan dat het enige fantasie van de kijker verlangt om mee te gaan in het verhaal: Marlo Manners (gespeeld door Mae) oefent een wonderbaarlijke seksuele aantrekkingskracht uit op alle mannen om haar heen, wat haar huwelijksreis met zesde man Lord Barrington enigszins problematiseert. In hetzelfde hotel waar zij verblijft met haar verse man wordt door de wereldleiders vergaderd over vrede en dergelijke belangrijke zaken. Natuurlijk windt Marlo als een soort Mata Hari met gemak alle wereldleiders om haar gerimpelde vingertje (“for Uncle Sam I’ll do it”). Toegegeven, veel fouter dan ‘Sextette’ worden ze niet meer gemaakt. En juist dat is de charme van de film.
Vanaf de openingsscène is het duidelijk en naarmate de film vordert wordt het steeds duidelijker: ‘Sextette’ is camper dan camp. Opgespoten en afgeleefde Mae West ziet er zelf uit als een transseksueel. Ze poseert daarbij in vele glimmende jurken, compleet met boa, aangeleverd door Keith Moon als homoseksuele ontwerper. En om het compleet te maken worden om de haverklap musicalnummers ingezet, van tapdansende fotografen tot duetten, waaronder Neil Sedaka’s ‘Love Will Keep Us Together’. Jammer dat de cast – op het ensemble en misschien Alice Cooper na – weinig muzikaal talent bezit en Mae West herself ook nog eens bar weinig stem over lijkt te hebben.
Toch zijn de muzikale intermezzo’s welkome afwisselingen van de vreselijk flauwe dialogen (Mae antwoordt alleen in suggestieve one-liners: “How do you like it in Londen?” – “I like it anywhere”). Zo ook de vele grote sterren die zich hebben laten strikken, naast de eerder vermelde Keith Moon zijn onder andere te zien: Ringo Starr als kleptomane regisseur en ex-echtgenoot Laslo, Tony Curtis als Russische politicus en ex-echtgenoot Alexei en Alice Cooper als (helaas zeer netjes uitziende) hotelbediende. Daarnaast doet George Hamilton het leuk als maffioso Vance, met name in de scène waarin hij de wereldleiders onder schot houdt: “Stick ‘em up, world!”.
Met alle doldwaze gek- en geilheid doet de film denken aan een doorgedraaide versie van de oude ‘Pink Panther’. Het resultaat is zowel fascinerend als aanstotelijk. Op imdb werd de film vergeleken met een ’train-wreck’: afgrijselijk, maar je kunt je ogen er niet van afhouden. Voor degenen die niet alles al te serieus nemen kan ‘Sextette’ nog behoorlijk wat amusement opleveren. Met genoeg drank en relnichten in huis haalt de film ongetwijfeld het dubbele aantal sterren.
Emy Koopman