Shanghai Kiss (2007)

Regie: Kern Konwiser, David Ren | 109 minuten | drama, komedie, romantiek | Acteurs: Ken Leung, Hayden Panettiere, Kelly Hu, Joel Moore, James Hong, Kathleen Lancaster, Lorna Scott, Spencer Redford, Steve Connell, Brian Gardner, Timothy Bottoms, Summer Altice, Oliver Yan, Byron Mann, Chen Li

Liam Liu is met zijn studie gestopt om zich volledig te kunnen richten op een acteercarrière, alleen wil dat nog niet echt van de grond komen. Hij heeft geen goede relatie met zijn vader en leeft als een player. In de metro ontmoet hij de mooie, maar te jonge Adelaide die op slag verliefd op hem wordt. Liam gaat wel door met zijn vrije leven maar lijkt toch meer te voelen voor Addie dan hij in eerste instantie denkt. Een toekomst met zijn tweeën lijkt ver weg wanneer Liams oma overlijdt en hij een huis in Shanghai erft. Er wordt van hem verwacht dat hij persoonlijk het huis verkoopt, hoewel hij geen enkel woord Chinees spreekt. Daar, in de supermoderne Chinese stad ontmoet hij Micky, een bloedmooie maar mysterieuze vrouw. Zou Liam voor haar naar Shanghai kunnen verhuizen?

Ken Leung (‘Spy Game’, ‘Rush Hour’) speelt het arrogante, rokkenjagende en zeer irritante hoofdpersonage. Zijn acteerwerk haalt nooit een echt hoog niveau. Bij vlagen doet hij het best aardig maar op andere momenten zou hij nog geen c-acteur genoemd mogen worden. Hayden Panetierre (‘Heroes’, ‘I Love You, Beth Cooper’) is perfect gecast als de altijd hypervrolijke Addie, zo vrolijk dat ze bijna irriteert. En dan de grote verrassing, Kelly Hu (‘The Scorpion King’, ‘Cradle to the Grave’) imponeert en hoe! Als de mooie en mysterieuze Micky heeft ze geen enkele moeite om Liam om haar vingers te winden. De manier waarop ze dit doet is memorabel, haar emoties lijken levensecht en toch verliest ze nooit het mystieke aura dat om haar heen hangt.

Een best grappig begin (waarin Liam niet voor een tandpastareclame wordt aangenomen omdat hij geen kungfu beheerst en niet etnisch Japanner maar Chinees is) wordt gevolgd door een miserabele periode, waarin het acteerwerk hopeloos is en de plot niet eens die naam verdient. De potentie voor een goede film ontbreekt, maar naarmate het verhaal zich ontvouwt, Liam naar Shanghai vertrekt en daar Micky ontmoet ontstaat er een sfeer die stukken beter is dan het eerste deel van de film. Het verhaal wordt intenser, er wordt minder nadruk op de humor maar meer op emoties gelegd en het coming-of-age aspect treedt op de voorgrond. Kortom, het tweede deel van de film is in zekere zin boeiend (de epiloog, die dan weer mierzoet is, daargelaten).

‘Shanghai Kiss’ is zo’n typisch Amerikaans komisch drama waarbij het glazuur ternauwernood aan je tanden blijft zitten en op de een of andere manier toch je aandacht grijpt in het laatste half uur. Verrassend is het allemaal niet, een waarlijk bizarre combinatie van muziek, karakters die misschien op papier nog wel aardig leken en humor die soms geniaal is maar waarvan je menigmaal denkt: ouch. Je moet ervan houden, maar echt slecht is de film gewoon niet en alleen al vanwege Kelly Hu verdient ‘Shanghai Kiss’ een kijkbeurt.

Meinte van Egmond