Shazam! (2019)

Recensie Shazam! Cinemagazine Regie: David F. Sandberg | 132 minuten | actie, avontuur | Acteurs: Zachary Levi, Mark Strong, Asher Angel, Jack Dylan Grazer, Adam Brody, Djimon Hounsou, Faithe Herman, Meagan Good, Grace Fulton, Michelle Borth, Ian Chen, Ross Butler, Jovan Armand, D.J. Cotrona, Marta Milans, Cooper Andrews, Ethan Pugiotto, John Glover, Landon Doak, Wayne Ward

Een van de best geslaagde DC Comics films van de laatste jaren heeft verrassend genoeg geen Batman of Superman als hoofdpersoon. En hij gedraagt zich ook niet als een of ander Grieks drama of tragisch Shakespeare verhaal, vol met filosofische mijmeringen, waar je niet altijd op zit te wachten bij een superheldenfilm. Tuurlijk, als het met intelligentie gebeurt en de cast en crew zijn talentvol genoeg, kan zo’n film veel indruk maken – ‘The Dark Knight’, we kijken naar jou – maar het gaat helaas ook vaak mis. ‘Shazam!’ slaagt erin de fun centraal te stellen en een hartverwarmende boodschap over te brengen, zonder daarbij te zoet of ‘cheesy’ te worden. En óók – niet geheel onbelangrijk – zonder de actie uit het oog te verliezen. Het feit dat er een uitstekende cast is ingehuurd, helpt uiteraard enorm. Zonder Zachary Levi als de titelheld en de amusante en innemende Jack Dylan Grazer als zijn kleine ‘sidekick’ Freddy zou de film lang niet zo goed werken.

‘Shazam!’ werkt tegelijkertijd als een parodie op superheldenfilms als een superheldenfilm in zijn eigen recht. Er zijn veel verwijzingen naar Superman, Batman (uiteraard beiden uit het DC-universum), maar ook – direct en indirect – naar Harry Potter, The Lord of the Rings, Mortal Kombat, Street Fighter en verschillende andere populaire cultuuruitingen. Een heel prominente verwijzing of inspiratiebron is de film ‘Big’ uit 1988, waarin een kleine jongen in het lichaam terechtkomt van een volwassen Tom Hanks.

Het mooie is dat Zachary Levi helemaal geen moeite hoeft te doen om als een klein kind over te komen. Zo gedraagt hij zich van nature al. Hij is hyperactief, is continu lol aan het trappen, en houdt van melige humor. Ideaal voor ‘Shazam!’ waarin een veertienjarige jongen onverwacht en ongewild de rol – en het lichaam – van een krachtige superheld krijgt toebedeeld door een theatrale tovenaar, die zo uit een tweederangs fantasyfilm gestapt lijkt te zijn.

Het is het startsein voor veel grappen en grollen waarbij Shazam met zijn nieuw verworven volwassen lichaam nog steeds dezelfde geintjes blijft uithalen met zijn maatje en op dezelfde onvolwassen manier blijft praten. Heel handig natuurlijk dat hij nu drank kan halen, een stripclub in kan gaan – maar alleen geïnteresseerd is in de snacks die je er kunt krijgen – en kan spijbelen zonder dat hij (direct) de gevolgen ondervindt. Zijn lachwekkende kostuum maakt het allemaal nog extra komisch.

Net zo komisch is het gegeven dat hij geen flauw idee heeft wat voor krachten hij heeft. Op een erg amusante en vlotte manier proberen hij en Freddy erachter te komen wat hij eigenlijk allemaal kan. Is hij kogelvrij? Vuurbestendig? Maar één manier om erachter te komen… En hoewel dit allemaal op papier vast erg flauw klinkt en het muntje ook zomaar de verkeerde kant op had kunnen vallen, lach of grinnik je vrijwel altijd met ze mee, in plaats van met je ogen te rollen.

Het hart van de film is het verhaal over familie, thuis en vriendschap. En hoe een pleeggezin niet het einde hoeft te zijn, of een slecht substituut voor échte, biologische familie. Integendeel. Ook hier werken de meeste scènes en personages verrassend goed. Geen overdreven irritante of irritant schattige familieleden. Dit gevaar is er even met de kleine, knuffelige Darla, maar Faithe Herman weet precies de juiste toon te raken, hierbij geholpen door het script dat op belangrijke momenten nét subtiel genoeg is.

En dan de actie en spanning: ook deze is er! Goed, échte spanning kun je het misschien niet noemen, maar de manier waarop de slechterik zich manifesteert zorgt hier en daar zeker voor een leuk shockeffect of gruwelijk momentje. Verschillende achtervolgingen en vechtpartijen zijn ook best opzwepend. Met een gezonde dosis humor om het zijn eigen sausje te geven.

Geen minpunten? Misschien had het script iets compacter kunnen zijn, en de slechterik nog iets dreigender of daadkrachtiger. Maar eigenlijk is dit de ideale luchtige zomerblockbuster, om van te genieten met een grote bak popcorn op schoot. En de volgende dag gewoon nog eens te bekijken…

Bart Rietvink

Waardering: 4

Bioscooprelease: 4 april 2019
VOD-release: 31 juli 2019
DVD- en blu-ray-release: 7 augustus 2019