She’s Out of My League (2010)
Regie: Jim Field Smith | 104 minuten | komedie, romantiek | Acteurs: Jay Baruchel, Mike Vogel, Krysten Ritter, Lindsay Sloane, Alice Eve, Debra Jo Rupp, T.J. Miller, Geoff Stults, Hayes MacArthur, Jasika Nicole, Kim Shaw, Adam LeFevre, Andrew Daly, Trevor Eve, Jessica St. Clair, Adam Tomei, Nate Torrence, Kyle Bornheimer, Sharon Maughan, Brandi Engel, Evan Alex Cole, Jeffrey Jones, Jessica Joslin, Krista Schwandt, Joe Forgione
Jay Baruchel is gestaag aan het opklimmen in de groep van Seth Green, Jonah Hill en consorten. De kliek die voornamelijk faam verwierf onder regie of productie van Judd Apatow is inmiddels meer dan in staat die stal te verlaten en op eigen poten te staan. Zo ook Baruchel. Speelde hij in ‘Fanboys’ (2008) nog één van de hoofdrollen en was hij als stem van de Viking Hiccup min of meer het voornaamste figuur in ‘How to Train Your Dragon’ (2010), in ‘She’s Out of My League’ komt hij weer een stapje dichter bij een titelrol (de ‘My’ slaat op zijn terughoudende twintiger Kirk). Gezien zijn vertolking van deze hopeloze romanticus, valt niet uit te sluiten dat hij bij een volgend project wel de volledige eer krijgt met naam en toenaam van zijn personage op de filmposters te verschijnen.
In het regiedebuut van Jim Field Smith weet de 28-jarige Baruchel een komedie die gemakkelijk standaard en volgens het bekende stramien had kunnen zijn, naar een hoger niveau te tillen, door de innemende Kirk op geloofwaardige wijze naar de voorgrond te halen. En dat is maar goed ook, want in het eerste deel van de film moet hij dat volledig alleen doen. De vriendengroep met wie hij eerst zijn jeugd en nu hetzelfde uitzichtloze baantje op een vliegveld deelt, lijkt rechtstreeks uit het universum van Steve Stiffler te komen, als ze hun jargon uit een liefdesroman van Diablo Cody hadden gehaald. De grappen en one-liners die ze in de openingsscène afvuren om hun karakters te introduceren missen overwegend hun doel en doen je afvragen of er buiten komediescripten mensen zijn die écht zo praten – vergelijkbaar met het eerste half uur van ‘Juno’. De familie van Kirk daarnaast is opgebouwd uit kartonnen karikaturen die je ook aan de eettafel bij Eddie Murphy aan zou treffen, wanneer hij alle gasten zelf zou spelen. De domme broer met de grote bek, de bierdrinkende, sports channel kijkende vader en de onnodig grinnikende moeder (Debra Jo Rupp, die één op één haar rol uit “”That 70’s Show”” opvoert), om er een paar te noemen. De film slaagt er echter vrij snel in die situatie om te draaien, want Field Smith heeft naast Baruchel nog een troef in zijn cast: Alice Eve. Als de titulaire ‘She’ het podium en daarmee de wereld van Kirk betreedt, wordt de focus verlegd naar de aandoenlijke dans die deze twee aanstaande geliefden na hun toevallige ontmoeting om elkaar heen uitvoeren. Toevallig, omdat de mooie Molly haar telefoon per ongeluk bij Kirk achterlaat tijdens het inchecken, maar zijn alle eerste ontmoetingen in dergelijke films niet toevallig? Als de voornaamste verhaallijn dan aan zijn beloop begint, is ook de film uit de startblokken en weten de in eerste instantie kinderachtige maten van Kirk de kijker toch te overwinnen – alsof zij degenen zijn waar we voor moeten vallen. Ze blijken collectief goed in staat een ondersteunende rol te spelend, door hun vriend in zijn geslaagde, maar ook minder geslaagde pogingen op luchtige wijze met raad en daad bij te staan. De voornaamste bijdrage wordt geleverd door Devon (Nate Torrence), die het aan de ene kant niet kan laten de romance van het koppel met bekende sprookjes te vergelijken, maar aan de andere kant een helpende hand bij een hilarisch stukje ‘manscaping’ niet uit de weg gaat – om maar een voorbeeld te noemen. Ook de Klumps maken een hoop goed dankzij een uitgebreide scène die zich – ironisch genoeg – rond de eettafel afspeelt, wanneer Kirk zijn date aan zijn familie voorstelt. De rol van dat onwaarschijnlijke gezelschap is gelukkig voornamelijk voor de achtergrond bedoeld, want je eerste indruk vindt hier toch maar moeilijk een positievere tweede.
‘She’s Out of My League’ is geen verrassingshit zoals romantische komedies als ‘There’s Something About Mary’ en recenter ‘Definitely, Maybe’ dat waren, maar doet onderweg naar het onvermijdelijke happy end een hoop goed. Het liefdeskoppel wordt sterk gespeeld en de bijrollen worden weliswaar wisselvallig ingevuld maar bieden toch voldoende aardige momenten en een aantal oprecht grappige vondsten om de balans meer dan positief uit te doen komen. Het verhaal mag dan een weinig uniek sprookje zijn, de uitvoering is meer dan adequaat en geeft de film zowel voor stelletjes als voor vrienden/vriendinnen onder elkaar geslaagd vermaak. Al helt die balans door de materie onwillekeurig in de richting van bioscoopdates en bankstelletjes, maar dat zal gezien het genre niet verrassen.
Robert Nijman
Waardering: 3.5
Bioscooprelease: 3 juni 2010