Shelter (2010)
Regie: Måns Mårlind, Björn Stein | 112 minuten | horror, thriller | Acteurs: Julianne Moore, Jonathan Rhys Meyers, Jeffrey DeMunn, Frances Conroy, Nathan Corddry, Brooklynn Proulx, Brian Anthony Wilson, Joyce Hurring, Steven Rishard, Charles Techman, John Peakes, Michael Graves, Chaz Moneypenny, Charles David Richards, Rick Applegate, Loretta Higgins, Tamara Johnson
Echt goede acteurs en actrices kunnen middelmatige films net dat beetje extra geven, zodat een zes minnetje een krappe zeven wordt. Julianne Moore is zo’n actrice die een ronduit zwak plot kan camoufleren door gewoon een sterk staaltje acteerwerk te laten zien. ‘Shelter’ is zo’n film.
Zonder het knappe spel – en de aanwezigheid van de A-actrice – van Moore was deze film roemloos ten onder gegaan. ‘Shelter’ zou oorspronkelijk in de Nederlandse bioscoop draaien – de trailer van deze horrorthriller was al in de zalen te zien – maar op de een of andere manier besloot de distributeur het vehikel maar direct op dvd uit te brengen. Er valt zeker iets voor die beslissing te zeggen, maar er zijn slechtere films op het witte doek te zien.
‘Shelter’ draait om psychiater Cara Jessup (Moore). Ze gelooft niet in termen als MPS (Meervoudig Persoonlijkheids Syndroom) en is erg cynisch. Die houding verandert als ze de gestoorde Adam (Rhys Meyers) ontmoet. Deze patiënt grossiert in verschillende karakterwisselingen en al snel vermoedt Jessup dat Adam een behoorlijk gevaarlijk mens is. Nou ja, is Adam wel een mens? Hoe kun je zijn onnatuurlijke gedrag anders verklaren?
Iedereen die (bovennatuurlijke) thrillers als ‘The Omen’, ‘Case 39’, ‘Indentity’ en ‘Fallen’ heeft gezien kan wel uittekenen wat je kunt verwachten. ‘Shelter’ is een film volgens het boekje. Op zich niets mis mee, maar helaas zakt de film na een sterk – en spannend – begin genadeloos in en buitelen de ongeloofwaardige plotwendingen over elkaar heen. Alle logica wordt overboord gegooid en de WTF-momenten stapelen zich op. Zonde, want hier had veel meer ingezeten. Het goede spel van Moore en Rhys Meyers zorgt er echter voor dat je je aandacht er bij houdt. Daarnaast wordt de creepy sfeer goed vast gehouden.
Absoluut geen hoogvlieger, maar dankzij de capabele cast en de knappe sfeerzetting een vermakelijke film. Een krappe zeven dus.
Frank v.d. Ven