Short Term 12 (2013)

Regie: Destin Cretton | 96 minuten | drama | Acteurs: Brie Larson, John Gallagher Jr., Kaitlyn Dever, Stephanie Bearitz, Rami Malek, Alex Calloway, Kevin Hernandez, Lydia Du Veaux, Keith Stanfield, Frantz Turner, Diana Maria Riva, Harold Cannon, Silvia Curiel, Melora Walters, Bran’dee Allen, Danny Roper, Elyssa Gutierrez, Garryson Zamora, Michael Marto, Patricia Barrett, Tanya Marie A. Bitanga, Zoe Wilkens, Angel Amaral

Grace (Brie Larson) werkt als begeleidster in een tijdelijk opvanghuis voor jongeren. Short Term 12, zoals de instelling heet, biedt zowel de jonge vrouw als de inwonenden een veilige haven. Grace is daarin een stabiele factor, die met enthousiasme en overgave de tieners van dienst is. Maar wat niemand weet is dat ook zij wordt achtervolgd door de demonen uit haar verleden. Wanneer ze zwanger wordt van haar vriend, tevens een collega, en een nieuwe bewoner haar intrede doet die de groepsleidster terugbrengt naar vroeger, komt de entropie van haar gedachten tot een kookpunt. Net als de bewoners van het huis, zal ook Grace haar eigen jeugd onder ogen moeten zien.

Hoewel de vraag kan worden gesteld in hoeverre tehuizen met een dergelijk losse aanpak bestaan (en nut hebben) en of een tamelijk labiel karakter als Grace daar werk in zou kunnen vinden, is de film ‘Short Term 12’ verder levensecht. De personages handelen zoals dat van hen verwacht wordt. Bovendien weet debuutregisseur Destin Cretton in een redelijk korte tijdsspanne veel karakter aan zijn spelers mee te geven. Het naturelle en zeer overtuigende acteerwerk van zowel de oudere als de jongere acteurs speelt daarin een cruciale rol. Ook de situaties waarin de spelers verzeild raken, komen zeer realistisch over. De dialogen zijn uit het leven gegrepen, maar nog knapper wellicht is de film in zijn stiltes, waar het verhaal op een doeltreffende manier tot de verbeelding spreekt. Maar het drama wordt nergens allesbepalend. Er is veel ruimte voor verfijnde humor waardoor ‘Short Term 12’ nergens te eenvormig wordt.

Het onderscheid tussen het opvanghuis en de buitenwereld wordt treffend in beeld gebracht door het gebruik van licht en scherpte. Door de omgeving buiten het gebouw enkele tikjes over te belichten en te ontscherpen ontstaat er een soort van waas die in scherp contrast staat met de realistische weergave binnen het complex. Het leven speelt zich voor de inwoners daar af, maar uiteindelijk zullen ze allen ook de buitenwereld scherp moeten krijgen, Grace voorop. De positionering van zowel de personages als de camera hebben daarin een aanmerkelijke functie. Er wordt frequent op ooghoogte van de jongeren gefilmd, waardoor het perspectief een extra dimensie krijgt. Door het gebruik van een handheld camera en veel (extreme) close ups ontstaat er bovendien een rauwheid die past bij het karakter van de film. De film komt daarbij dicht op de huid te liggen en kruipt er geregeld onder, maar zonder de meer luchtige momenten teniet te doen. Zo is ‘Short Term 12’ voortdurend in een schitterende balans.

Het werkt allemaal feilloos naar een niet geheel natuurgetrouwe feel good einde toe, maar dat gebrek aan realisme staat de film geenszins in de weg omdat de afzonderlijke delen vaak echt genoeg aanvoelen. Regisseur Cretton bewerkte zijn eigen, gelijknamige korte film tot een volledige variant en is daar volkomen in geslaagd. Voor een kleine indie film behaalt ‘Short Term 12’ een grootse hoogte.

Wouter Los

Waardering: 4.5

Bioscooprelease: 17 oktober 2013
VOD-release: 11 februari 2014
DVD-release: 20 mei 2014