Showing Up (2022)

Regie: Kelly Reichardt | 107 minuten | komedie, drama | Acteurs: Michelle Williams, Hong Chau, André 3000, Lauren Lakis, Denzel Rodriguez, Jean-Luc Boucherot, Ted Rooney, Maryann Plunkett, Heather Lawless, Ben Coonley, Chase Hawkins, Izabel Mar, James Le Gros

Hoe verbeeld je de emotionele complexiteit van de dagelijks sleur in een kunstenaarsgemeenschap? De Amerikaanse regisseur Kelly Reichardt weet hier wel raad mee. Of het nu gaat om het belang van een koe in het wilde westen in ‘First Cow’ (2019) of de beproevingen van activisten in ‘Night Moves’ (2013), Reichardt neemt ruim de tijd om kleine wendingen met alle gevolgen van dien te registreren. Ook in ‘Showing Up’ betekent er gewoon zijn onverwacht veel meer dan je eerst denkt.

De sikkeneurige Lizzy (Michelle Williams) werkt als secretaresse op een kunstacademie in Portland, Oregon, en is beeldhouwster, zoals haar vader, buiten werktijden. Ook haar moeder en kunstenaar-collega’s werken op de academie. Bijna allen zijn druk bezig met het voorbereiden van hun eigen tentoonstelling of met het ondersteunen van die van een andere. Lizzy helpt bijvoorbeeld haar verhuurster en vriendin Jo (Hong Chau) met haar nieuwste show. Jo is zo beetje het tegenovergestelde van Lizzy, relaxed, vriendelijk en benaderbaar.

Echter Jo had Lizzy beloofd om het warme water te fixen. Alleen de verhuurster heeft het zo druk met haar show dat het voor beeldhouwster voelt alsof ze dit huurdersprobleem negeert. Zo kan Lizzy zich maar moeilijk richten op haar eigen tentoonstelling. Bovendien zijn er problemen met broer Sean die volgens haar te makkelijk door hun ouders terzijde wordt geschoven.

Uit het niets stort een duif door het keukenraam en heeft Lizzy’s kat het beestje goed te pakken. Dit probleem kan ze er niet meer bij hebben, dus zet ze de gewonde duif bij het oud vuil. Ware het niet dat Jo de vogel vindt en Lizzy bij de verzorging betrekt. Lukt het de beeldhouwster om alle ballen hoog te houden en op tijd haar werk voor de tentoonstelling af te hebben?

Ook al bedoelt buitenbeentje Lizzy, geweldig neergezet door Michelle Williams, het niet altijd zo, snauwt het muurbloempje wat af. Haar omgeving lijkt zich daarbij neergelegd te hebben. Ze is nu eenmaal zo. Bovendien zit er iets breekbaars achter haar defensieve houding. Hoewel de af en toe pijnlijk grappige film lang de kaarten bij de borst houdt, merk je aan de subtiel in beeld gebrachte familiedynamiek waar haar vinnige en afwijzende gedrag wellicht zijn oorsprong vindt.

Als bijna geen andere Amerikaanse regisseur voert Reichardt de slice of life op. Met een scherp oog voor de kleine en slome dingen des levens navigeert ze langs de alledaagse frustraties die mensen weerhoudt van een groots en meeslepend leven, oftewel de Amerikaanse droom (alleen bekend van het grote doek). Ook heeft Reichardt goed in de smiezen hoe een bepaalde sociale groep opereert op het vlak van loyaliteit en egoïsme, wat grappige en inzichtelijke momenten oplevert.

Zonder nadruk wentelt de film zich in het leven van en rond Lizzy. Het typerende tempo en het fijnbesnaarde gevoel voor licht ongemak en klein geluk dat Reichardt en haar vrij vaste crew, waaronder scenarist Jon Raymond, cameraman Christopher Blauvelt en productieontwerper Anthony Gasparro vallen, hebben ontwikkeld, betalen zich dubbel en dwars uit in ‘Showing Up’. Het is als het verzorgen van de duif: tijd en zorg voor iets werkt helend. Als dit filmteam op dit olifantenpaadje blijft doorgaan, blijven ze hopelijk nog vaker het publiek verrassen met warme en complex menselijke portretten.

Roy van Landschoot

Waardering: 4

Bioscooprelease: 27 juni 2024 (Previously Unreleased)