Sicario: Day of the Soldado (2018)

Regie: Stefano Sollima | 122 minuten | actie, misdaad | Acteurs: Benicio Del Toro, Josh Brolin, Isabela Moner, Jeffrey Donovan, Catherine Keener, Manuel Garcia-Rulfo, Matthew Modine, Shea Whigham, Elijah Rodriguez, Howard Ferguson Jr., David Castañeda, Jacqueline Torres, Raoul Max Trujillo, Bruno Bichir, Jake Picking

Met het zenuwslopende ‘Sicario’ leverde Denis Villeneuve één van de beste actiethrillers van het jaar 2015 af. Door de ogen van een door Emily Blunt gespeelde buitenstaander mochten we meekijken in de uiterst grimmige en gewelddadige wereld van de Mexicaanse drugskartels en de al even schimmige en corrupte Amerikaanse militaire eenheden die hen proberen te bestrijden. Al een maand na de release van ‘Sicario’, werden plannen gemaakt voor een tweede film. Villeneuve was in de tussenliggende periode druk met de sci-fi-hoogstandjes ‘Arrival’ (2016) en ‘Blade Runner 2049’ (2017) en had geen tijd om opnieuw op de regisseursstoel plaats te nemen. Zijn plaats werd ingenomen door Stefano Sollima, de Italiaan die vooral bekend is als regisseur van de maffiaseries ‘Romanzo Criminale’ en ‘Gomorrah’ en de gangsterfilm ‘Suburra’ (2015). Blunt keerde in ‘Sicario: Day of the Soldado’ (2018), zoals het ‘vervolg’ op ‘Sicario’ officieel heet, niet terug. Volgens scenarioschrijver Taylor Sheridan, die ook het eerste deel voor zijn rekening nam, diende Blunts personage Kate Macer als ‘moreel kompas’, en hij wilde juist een film maken waarin de kijker zelf maar zijn eigen morele kompas moet zien te vinden.

Gelukkig keren de beide mannelijke hoofdrolspelers, Josh Brolin en Benicio Del Toro, wél terug. In ‘Day of the Soldado’ is de drugshandel uit het eerste deel ingeruild voor mensensmokkel: nog veel immoreler, maar vele malen lucratiever. Sheridan haakt aan bij de actualiteit door president Trumps stokpaardje van de ‘closed borders’ en ‘zero tolerance’ aan te halen; je weet nooit wie je je land binnenhaalt. Dat kunnen net zo goed (zelfmoord)terroristen zijn. Bovendien zijn het de bazen van de Mexicaanse misdaadkartels die bepalen wie wel en wie niet de grens over mag. Vluchtelingencrises leveren genoeg persoonlijk drama op, maar in ‘Day of the Soldado’ speelt dat een bijrol: de focus ligt op de manier waarop de VS dit probleem kan aanpakken. Matt Graver (Josh Brolin), de bikkelharde CIA-agent die gespecialiseerd is in dit soort smerige klusjes, wordt ingeschakeld om de Mexicaanse maffiosi met gelijke munt terug te betalen: no rules this time, iedereen die de nationale veiligheid in gevaar brengt – ook als dat op buitenlands grondgebied gebeurt – moet worden geëlimineerd.

Zijn plan is om de verschillende kartels tegen elkaar op te zetten, zodat ze elkaar kunnen uitschakelen. Dat scheelt de VS weer vuile handen. Hij schakelt de onvoorspelbare huurmoordenaar Alejandro (Benicio Del Toro) in om Isabel (Isabele Moner), de twaalfjarige dochter van drugskoning Carlos Reyes, te ontvoeren en iedereen in de waan te laten dat een rivaliserende bende verantwoordelijk is voor de kidnapping. Alejandro, die nog meedogenlozer is dan Graver, heeft nog een appeltje te schillen met Reyes en de zijnen en zo wordt het meisje een pion in het dodelijke schaakspel dat zich ontplooit. Want het plan van Graves blijkt uiteraard niet waterdicht en het dodental loopt in rap tempo op.

Laat het maar aan Taylor Sheridan over om een wetteloze samenleving te creëren. De Amerikaanse scenarioschrijver, regisseur en acteur heeft zijn handelsmerk gemaakt van ‘moderne westerns’ als ‘Hell or High Water’ (2016) en ‘Wind River’ (2017) waarin hij het anarchistische tumult in grensgebieden genadeloos onder de loep neemt. Het zijn stuk voor stuk duistere misdaadfilms, waarin eenentwintigste-eeuwse outlaws trachten het recht te laten zegevieren, waar het de (Amerikaanse) overheid niet lukt. Dat het verhaal in ‘Day of the Soldado’, zeker in de tweede helft, soms net iets teveel ruimte voor toevalligheden openlaat en de plot daardoor net wat minder strak in elkaar steekt dan ‘Sicario’, doet niets af aan de spanning en de morele dilemma’s waar de personages mee opgescheept komen te zitten. Ook zonder de sfeermakers van ‘Sicario’ – director of photography Roger Deakins en componist Jóhann Jóhannson, die in februari 2018 plotseling overleed – weet de film een zenuwslopende en constant dreigende sfeer op te bouwen die de kijker aan de buis gekluisterd houdt. Met dank ook aan een meer dan degelijke Brolin, de uitstekend voor de dag komende Moner en vooral Del Toro, die meer ruimte krijgt om ook Alejandro’s menselijke kant te tonen. De spijkerharde ‘hitman’ uit ‘Sicario’ blijkt een hart te hebben en nu hij opgezadeld wordt met de jonge Isabel wordt hij meer dan hem lief is geconfronteerd met zijn eigen demonen. Del Toro weet wel raad met dit soort complexe personages.

‘Day of the Soldado’ is geen sequel in de traditionele zin van het woord; het is een verhaal op zich, rond de personages uit ‘Sicario’. De makers zien deze film als het begin van een trilogie, en dat is in de film terug te zien aan de vele losse eindjes die mogelijkheden bieden om verder uitgediept te worden in volgende delen. Vergeleken bij ‘Sicario’ biedt ‘Day of the Soldado’ meer van hetzelfde, maar toch ook weer niet omdat het verhaal op zich staat en omdat Sollima een andere, minder subtiele aanpak heeft dan Villeneuve. De adembenemende scènes die die film memorabel maakten, zoals die waarin Kate Macer meegaat naar Juarez om een van de topmannen van een drugskartel uit de gevangenis te halen, zien we hier niet en het perspectief van de outsider, met wie het publiek kan meeleven, wordt gemist. Sheridans gelaagde scenario, het uitstekende acteerwerk en de indringende sfeer die ‘Day of the Soldado’ weet op te roepen, compenseren dat gelukkig voor een groot deel, zodat ook ‘Day of the Soldado’ een spannende misdaadthriller is geworden die je van de eerste tot de laatste minuut op het puntje van je stoel laat zitten. Niet zo briljant als ‘Sicario’, maar zeker de moeite waard.

Patricia Smagge

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 5 juli 2018
DVD- en blu-ray-release: 27 oktober 2018