Simon Konianski (2009)

Regie: Micha Wald | 90 minuten | komedie | Acteurs: Jonathan Zaccaï, Popeck, Abraham Leber, Irène Herz, Nassim Ben Abdeloumen, Marta Domingo, Ivan Fox

De broertjes Coen zijn niet de enige filmmakers met Joodse roots die de draak durven steken met hun eigen cultuur. De Brusselaar Micha Wald beschimpt in ‘Simon Konianski’ al spelenderwijs, maar nooit minachtend, zijn afkomst. Het resultaat is een grappige, soms bijtende en onrespectvolle respectvolle prent die regelmatig opgefleurd wordt met Joodse krachttermen en vooral een schoolvoorbeeld is van een gezonde dosis heerlijke zelfspot.

De Simon Konianski waar het om draait is een vijfendertigjarige onverantwoordelijke en weerbarstige nietsnut. Aan het begin van de film moet hij noodgedwongen, na een liefdesbreuk met zijn Spaanse furie, weer intrekken bij zijn oude vader Ernest. Deze wil Simon zo snel mogelijk weer buiten en spoort hem aan een job te zoeken. Die heeft daar uiteraard geen zin in, zijn ongewone bijverdienste volstaat, en laat vader en passant kennismaken met een onvolwassen houding die hem helemaal typeert:”mij niet opjagen voor 10 uur”. Het verplicht samenhokken mondt dan ook snel uit in een gekibbel van jewelste tussen verschillende generaties waartussen een diepe afgrond ligt. Het is enigste wat Simon wel lijkt te interesseren is de liefde voor zijn zoontje Hadrien.

Aanvankelijk spitst ‘Simon Konianski ‘ zich toe op de gespannen vader-zoon relatie en enkele bijfiguren die deel uitmaken van de familie. Zoals Maurice die meent dat de Duitsers nog altijd jacht op hem maken en tante Mala die scherp uit de hoek kan komen. Na het overlijden van Ernest verandert de film in een roadmovie richting absurdistan waarbij Simon op onorthodoxe manier hulde brengt aan zijn vader.

Wald bezorgt je gegarandeerd de nodige lachstuipen met de ene kluchtige scène na de andere. Voltreffers daarbij zijn Simon die tijdens een maaltijd zijn familieleden schoffeert door zijn pro-Palestijns gedachtengoed over de tafel te spuien en oom Maurice die in de clinch gaat met enkele Duitse zwaantjes. Waar de regisseur tekort schiet op esthetisch gebied, die film ziet er nogal lelijk en antiek uit, maakt zijn onbezonnen manier om heilige huisjes onderuit te halen veel goed. Parallel met de acteurs die zich zichtbaar amuseren loopt een klankband waarop veel leuks te horen is.

‘Simon Konianski’ is een kostelijk tegendraads figuur die graag de boel op stelten zet en het gepaste hoofdpersonage blijkt in een film die, ondanks de nodige onvolmaaktheden, dat ook doet. Amateurkoks kunnen trouwens hun voordeel doen met de dvd. Bij de extra’s zit er namelijk een recept voor gevulde kool. Smakelijk.

Jochem Geelen