Simple comme Sylvain (2023)
Regie: Monia Chokri | 110 minuten | komedie, romantiek | Acteurs: Magalie Lépine Blondeau, Pierre-Yves Cardinal, Francis-William Rhéaume, Monia Chokri, Steve Laplante, Marie-Ginette Guay, Micheline Lanctôt, Guillaume Laurin, Linda Sorgini, Mathieu Baron, Christine Beaulieu, Lubna Playoust, Johanna Toretto, Jordan Arseneault, Guy Thauvette, Eve Aubert, Lila Sofia Houle, Zack Charbonneau, Jade De Bruto, Kenny Dorvil, Karelle Tremblay
Mensen durven snel een oordeel te vellen, en dat is iets waar de Canadese regisseuse en actrice Monia Chokri maar al te graag mee speelt. In haar derde film ‘Simple comme Sylvain’ staat ze stil bij thema’s zoals liefde, lust en onze westerse dualiteit. Het doet denken aan het werk van de Zweed Ruben Östlund of het immens populaire ‘The Menu’ van Mark Mylod uit 2022.
De 40-jarige Canadese Sophia (Magalie Lépine-Blondeau) bevindt zich in een hogere bevolkingsklasse en leidt een academisch bestaan samen met haar partner Xavier (Francis-William Rhéaume); het koppel slaapt apart, leest graag boeken en gaat voornamelijk om met andere intellectuelen. Sylvain (Pierre-Yves Cardinal) de knappe aannemer van hun buitenverblijf, is daarentegen, zoals hij zelf zegt, ‘niet goed met woorden’. Dat weerhoudt Sophia echter niet om een affaire te beginnen met hem, en samen beginnen ze een nieuw avontuur. Het sprookje kan niet eeuwig duren en zo verschijnen de eerste barstjes, waardoor het allemaal toch zo simpel niet lijkt.
Wat op het eerste gezicht lijkt op een stereotype romcom, waarbij een seksloze, doch liefdevolle relatie van een vrouw onder druk komt te staan door de intrede van een exotische gespierde man, evolueert al snel tot een satire. ‘Simple comme Sylvain’ is Chokri’s antwoord op de doorsnee Amerikaanse romantische film. Zo speelt de Canadese regisseuse maar al te graag met clichés en voegt ze de nodige female gaze toe aan het genre. Ze toont op opwindende en tegelijk grappige wijze aan hoe ook vrouwen behoeftes hebben, die perfect worden vertolkt door Magalie Lépine-Blondeau.
Het stel vormt net de verpersoonlijking van de boodschap van de film: we leven in een wereld vol dualiteit en contradicties. In ‘Simple comme Sylvain’ wordt op lachwekkende wijze stilgestaan bij het feit hoe dichotomisch onze wereld is en onze drang om alles in hokjes plaatsen: man/vrouw, links/rechts, platteland/stad en intellectueel/simpel. Deze omlijningen en platitudes komen op lachwekkende manieren tot uiting; zeker de chaotische familiefeestjes zullen een voorbeeld vormen waar velen zich in herkennen. Net zoals Sophia en Sylvain trachten we ergens een compromis te vinden. Sylvia mag dan wel beweren dat ze zich niets aantrekt van Sylvains ‘vuile’ taalgebruik, toch kan ze het niet laten om hem bij momenten als een nobele wilde te behandelen om hem te, zoals ze stelt, ‘helpen’.
In deze film met visie, humor en pit doet Chokri ons stilstaan bij hoe we omgaan met liefde, zelfreflectie en onze tendens om alles te categoriseren. De enige kanttekening die hiertegenover staat, is dat zodra je het door hebt, de film repetitief kan aanvoelen. Zo slinger je van het ene cliché naar het andere of van Sylvain naar Xavier. Los daarvan worden we als kijker getrakteerd op mooie Canadese natuur en innovatieve cinematografie. De ervaren André Turpin doet wat hij het best kan, indrukwekkende plaatsjes creëren. De eerste keer dat Sophia Sylvain ontmoet is hij nog een donkere schim verstopt in de schaduw, iets onbekend. Net zoals Sylvain mag deze film uit de schaduw treden en prominenter in de spotlight worden gesteld.
Nick Majchrowicz
Waardering: 3.5
Bioscooprelease: 25 januari 2024
DVD-release: 23 april 2024