Singapore Dreaming – Mei man ren sheng (2006)
Regie: Colin Goh, Yen Yen Woo | 105 minuten | drama | Acteurs: Richard Low, Alice Lim, Dick Su, Yann Yann Yeo, Yu Beng Lim, Serene Chen, Mariel Reyes, Jacqueline Chow, Kai Boo Lee, Serena Sim, Vincent Tee, Jiali Xu, Jing Jing Ng, Sylvanus Lim, Angeline Lee, Hee En Ming, Ollie Wu
In ‘Singapore Dreaming’ maken we middels korte fragmenten kennis met een groepje inwoners van dit land. Pas later in de film wordt duidelijk dat het gaat om een familie, het duurt even voor de onderlinge verhoudingen kenbaar gemaakt zijn. Vader (Richard Low) is het hoofd van de familie Loh, en hij is obsessief bezig met de lotto. Hij toont weinig respect voor zijn hardwerkende vrouw, die continu in het huishouden bezig is en eigenlijk de verpersoonlijking van een gekooid vogeltje is. De in het appartement inwonende Irene noemt hen oom en tante, maar ze is nog geen familie, ze is de vriendin van de in Amerika studerende zoon Seng, die over niet afzienbare tijd thuis komt. Dan is er nog de als secretaresse werkzame Mei, zus van Seng, hoogzwanger en getrouwd met KC. KC werkt als verzekeringsagent, een baan die hem niet bevalt, liever speelt hij gitaar, maar daarmee krijgt hij geen brood – of rijst in dit geval – op de plank. KC en Mei hebben een dienstmeisje, Pinky.
Status is belangrijk bij de familieleden: Seng is als enige afgestudeerd en vader en moeder hebben zijn hoop op hem gevestigd om het te maken. Pa heeft zich in de schulden gestoken om Seng te laten studeren, maar ook Irene heeft een flinke financiële bijdrage gedaan. De verwachtingen zijn dan ook hoog als Seng thuiskomt. De gespannen verhouding tussen Mei en Seng is nog niet verbeterd, Mei verwijt bijvoorbeeld haar moeder dat – ondanks dat zij met hogere cijfers thuiskwam – Seng altijd hun oogappel is gebleven, wat hij ook voor rottigheid op school uithaalde. Mei wil dolgraag in een modern en luxe appartement wonen, maar door de magere inkomsten van haar echtgenoot, die de hele dag oud-klasgenoten belt om te vragen of ze al een levensverzekering hebben, zit dat er financieel niet in. Seng heeft een sollicitatiegesprek bij een IT bedrijf, maar de directeur van het bedrijf is nauwelijks onder de indruk van de naam van de Amerikaanse universiteit waar Seng gestudeerd heeft.
Wanneer Seng zijn vader helpt met het invullen van het lottoformulier wordt het lot van het gezin voorgoed gewijzigd: na zoveel pogingen heeft hij eindelijk prijs: de hoofdprijs van 2 miljoen dollar! Bijna elk familielid verwacht dat deze gebeurtenis een verbetering van hun toekomst in houdt: de vader kan zijn zo begeerde lidmaatschap van een Country Club krijgen; Seng kan een eigen bedrijf beginnen – met de bijbehorende snelle auto – en stiekem hoopt Mei dat ze ook een bijdrage kan verwachten om haar kind een, materieel, betere toekomst te bieden dan zij heeft gehad.
Het materiële belang is groot in Singapore, vandaar de alom bekende term de 5 C’s van Singapore: Cash, Condo, Car, Credit Cards en Country Card Membership. Dit wordt uitstekend naar voren gebracht in dit mooie familiedrama. Er zijn een aantal variaties op de term en schrijvers/regisseurs Colin Goh en Yen Yen Woo hebben zelfs deze nog in de film weten te verwerken: Career, Certificate (universiteitsdiploma) en Coffin (niets van de C’s hebben nog waarde als je dood in de kist ligt).
Op overtuigende wijze vertolkt de cast hun rol, waarbij vooral de dames opvallen: Yann Yann Yeo als de ambitieuze, gestresste Mei, Serene Chen, voor wie dit haar langspeelfilmdebuut is, als de lieve Irene en Alice Lim als de ongewaardeerde moeder. De dialogen zijn voornamelijk in Singlish (Singaporees Engels) en Mandarijn. De gesprekken zijn levensecht, de karakterontwikkeling ongekunsteld, je gaat er als kijker makkelijk in mee. Hoewel de grote lijn van de film wel te voorspellen is, hebben de makers toch een paar verrassingen in petto. De band die de kijker opbouwt met de personages zorgt er in ieder geval voor dat je geboeid blijft tot het eind. ‘Singapore Dreaming’ is met zijn vele lagen en thema’s een bijzonder goed geslaagde film en mag zich met recht dé kroniek van de hedendaagse Singaporese maatschappij noemen.
Monica Meijer