Sixty Six (2006)

Regie: Paul Weiland | 93 minuten | drama, komedie, biografie | Acteurs: Gregg Sulkin, Eddie Marsan, Peter Serafinowicz, Helena Bonham Carter, Nick Shrim, Thomas Drewson, Matt Bardock, Alex Black, Cameron Crighton, Catherine Tate, Francine Simmons, Martin Savage, Ony Uhiara, Charles Ferber, Ben Newton, Richard Katz, Vincenzo Nicoli, Jason Watkins, Stephen Greif, Joseph Weiland

De Bar Mitswa van Bernie Rubens (Greg Sulkin) valt op dezelfde dag als de finale van het wereldkampioenschap voetbal, 30 juli 1966. En hoewel niemand verwacht dat Engeland de finale zal halen, ziet Bernie al ver voor deze datum de bui hangen. De jongen die de dag van de Bar Mitswa eindelijk een man zou worden, maakt zich grote zorgen. In eerste instantie plant hij een grote bijeenkomst. Door de economische en financiële omstandigheden van zijn vader (Eddie Marsan) moet hij daar al snel van afzien. Veel belangrijker is echter het gebrek aan aandacht voor Bernie’s grote dag. Bernie is niet belangrijk binnen zijn gezin. De zaak heeft alle prioriteit, dan de afgunst van vader op zijn broer en dan is er nog Bernie’s oudere broer die alles beter kan. Ook Bernie’s moeder (Helena Bonham Carter) heeft weliswaar geen slechte intenties maar nauwelijks oog voor haar jongste zoon.

En natuurlijk gebeurt wat niemand verwachtte: Engeland haalt de finale. Heel het land is uitzinnig van vreugde, behalve Bernie natuurlijk. Iedereen belt af voor het feest om de finale te kunnen kijken. De psychosomatische astma-aanvallen van Bernie volgen elkaar snel op. Dan realiseert hij zich wat de les is die hij moet leren: hij is niet belangrijk. Nu niet en waarschijnlijk nooit. Laat dit een les voor de rest van zijn leven zijn.

De film ‘Sixty Six’ is gebaseerd op jeugdherinneringen van de regisseur. De dubbele tapijten in het huis en het plastic over de bank zijn autobiografische gegevens. Het geeft de moraal weer van het leven destijds in de jaren 60: mooi voor de buitenwereld. Bernie’s vader slaat hierin door, maar Bernie leert van zijn vader te houden ondanks diens tekortkomingen. Een mooie boodschap in een verder slappe film. Nergens wordt de spanning opgevoerd of emoties uitvergroot. En zo komt alles als een lopend buffetje aan je voorbij. Bernie’s ouders veranderen heel plotseling van gedrag en razendsnel komt er toch nog een ‘happy end’. Het lijkt of er niet gekozen kon worden voor een echt drama en dat bepaalde humor en lichtvoetigheid verplicht als ingrediënt toegevoegd dienden te worden. Het enige interessante aan de film zijn de authentieke beelden van het voetbal WK uit 1966.

Miranda van der Hoek