Sl8n8 – Slachtnacht (2006)

Regie: Frank van Geloven, Edwin Visser | 90 minuten | horror | Acteurs: Kurt Rogiers, Victoria Koblenko, Carolina Dijkhuizen, Jop Joris, Lara Toorop, Serge-Henri Valcke, Steve Hooi, Linda van der Steen, Emiel Sandtke, Liz Snoyink, Hans Ligtvoet, Martijn Oversteegen, Michael van Buuren, Robert Eleveld, Boy Prevos

Hoe flauw het ook is om bij elke redelijke Nederlandse film te roepen dat het goed is – voor een Nederlandse film; toch is het hier van toepassing. Wereldwijd gezien zal deze horrorfilm de top niet bereiken, maar in aanmerking genomen dat pas dit jaar de zogenaamde Nederhorror flink is opgekomen (voor het gemak vergeten we de roerige jaren 80 met ‘Amsterdamned’ en ‘De Lift’ even), belooft dit voor de horrorliefhebber best wat voor de toekomst.

Er zijn verschillende verwijzingen naar andere films te vinden, zoals de scène waarin de televisie plotseling aangaat, en niet meer dan een beeld vol ruisende sneeuw de hoofdpersoon de stuipen op het lijf jaagt. Deze lijkt rechtstreeks te komen uit ‘The Ring’, maar het voelt eerder als ordinaire diefstal dan een postmoderne verwijzing. Hopelijk is het toch dat laatste, en maken de regisseurs zich niet schuldig aan schandalige onderschatting van het publiek.

Naast deze directe verwijzing naar ‘The Ring’ doet de film als geheel denken aan verschillende horrorfilms waarin groepen jongeren de hoofdrollen spelen, in de trant van ‘I Know What You Did Last Summer’. Om onverklaarbare redenen gaat in deze films horror vaak gepaard met een soort seksualiteit, waaraan hier uiting wordt gegeven door veelvuldig gebruik van close-ups van de borsten van Victoria Koblenko. Ook het drank- en drugsgebruik van de jongeren komen we vaak tegen in deze films, en doet soms ongeloofwaardig aan (als de gids in de mijn nog geen vijf minuten weg is, hebben drie van de acht personages al een of meerdere xtc-pillen naar binnen gewerkt). Het romantische sub-plot lijkt bijna geforceerd, als een vast onderdeel in dit genre. Gelukkig wordt dit echter niet teveel uitgewerkt, en blijft de kusscène aan het eind uit.

Ook het lollige gebruik van het Ouija bord, überhaupt het aspect van geesten oproepen is niet bijster origineel. Later, als de geest van de moordenaar eenmaal los is geslagen, zijn er verscheidenen scènes waarin – typische jongerenhorror? – iedereen expres in zijn eentje een kijkje gaat nemen, mensen ruzie krijgen en opsplitsen. Het scala aan dingen die je absoluut niet moet doen als je vastzit in een horrorfilm, maar toch steeds weer doet, is breed..

Ondanks de weinige nieuwe inzichten die de film ons brengt, werkt het wel. De schrikeffecten zijn goed getimed, de muziek is passend, en het acteerwerk helemaal niet slecht. Vooral Kürt Rogiers speelt overtuigend door zijn veelvuldige gebruik van de uitroep “Godverdomme”, en Serge-Henri Valcke speelt leuk als de Belgische oud-mijnwerker die vol humor de rondleiding verzorgt. Ook de andere acteurs en actrices komen geloofwaardig over, al zijn de personages behoorlijk archetypisch.

Al met al een vermakelijke film, waarbij de meeste storende elementen toe te schrijven zijn aan het genre zelf. Binnen dit genre is de film niet vernieuwend, maar wel geslaagd.

Ruby Sanders

Waardering: 3

Bioscooprelease: 5 oktober 2006