Sleeping Dogs Lie – Stay (2006)

Regie: Bob Goldthwait | 87 minuten | drama, komedie | Acteurs: Melinda Page Hamilton, Bryce Johnson, Geoffrey Pierson, Colby French, Jack Plotnick, Bonita Friedericy, Brian Posehn, Morgan Murphy, Steve Agee, Lisa Salzano, Candiss Cogdill, Harvey J. Alperin, Ernest Misko, Rebecca Avery, Kira Burri, Heidi Miller, Ella Miller, Misa Doi, Bob Goldthwait, Mike Malone

Waar in sommige films de twee genres drama en komedie heel goed verenigbaar zijn, slagen de makers van het Amerikaanse ‘Sleeping Dogs Lie’ er maar niet in deze twee elementen als een passend geheel te presenteren. De film hinkelt te veel op twee gedachten. Bizarre karakters als de continue in hogere sferen verkerende broer van hoofdpersonage Amy en haar puriteinse moeder met een wel heel bijzonder verleden geven de film een komisch tintje mee, evenals Amy zelf, die af en toe wel heel erg haar best doet als Bridget Jones over te komen. Maar bovenal voert het drama de boventoon, het tragische onvermogen van de personages om te communiceren en te vergeven wekt vooral onbegrip op, geen glimlach. Het levert een onevenwichtige produktie op.

Hoewel het uitgangspunt misschien de indruk wekt dat ‘Sleeping Dogs Lie’ een vunzige, platvloerse sekskomedie is, is dit gelukkig niet het geval. Het publiek dat na de eerste scène, waarin Amy aan de kijker bekent uit verveling en nieuwsgierigheid op achttienjarige leeftijd (zo’n zeven jaar geleden) haar hond oraal bevredigd te hebben, de film griezelend wil afzetten, kan rustig op de bank blijven zitten: hoewel deze gebeurtenis de rode draad vormt in het verhaal, is het niet in beeld en blijft het bij enkele toespelingen er op. Veel meer gaat het over relaties: Amy wordt ten huwelijk gevraagd door haar vriend John en hij vindt dat het nu wel tijd wordt om alle vreemde seksuele dingen die zij in het verleden gedaan hebben aan elkaar op te biechten. Amy aarzelt, maar uiteindelijk zwicht ze voor zijn verzoek. Tijd en plaats van deze onthulling blijkt cruciaal: Johns oren zijn namelijk niet de enige die dit verhaal bereikt. Het zorgt ervoor dat Amy’s leven op zijn kop komt te staan. John vergeet zijn belofte van Amy te houden ‘wat ze ook gedaan heeft’, en de relatie bloedt dood.

Bob Goldthwait, die naar verluidt het script voor de film in slechts drie dagen schreef, snijdt een interessant vraagstuk aan. Hoever gaat eerlijkheid in een relatie? Wanneer je iets gedaan hebt in het verleden, dat niemand benadeeld heeft, is het dan nodig om dit te delen met je geliefde, ook als je weet dat hij of zij zich met deze wetenschap niet beter zal voelen? Zijn visie ligt besloten in de film, want Amy krijgt – gelukkig – een tweede kans. Het feit dat de film je aan het denken zet over volledige eerlijkheid is het grootste pluspunt, evenals het succesvol vermijden van een aantal clichés. Jammer genoeg hapert het acteerwerk nogal: naast de geloofwaardige Melinda Page Hamilton, die de (moeilijke) rol van Amy vertolkt, steekt de rest wat bleekjes af. Ook heeft Goldthwait (voornamelijk bekend als Zed uit een aantal ‘Police Academy’ films) niet weten te verhullen dat zijn budget voor de film vrij minimaal was. ‘Sleeping Dogs Lie’ is een film die je zonder al te grote verwachtingen – en mits het schunnige begin je niet afschrikt – best een kans mag geven.

Monica Meijer