Smash Cut (2009)

Regie: Lee Demarbre | 86 minuten | horror, komedie | Acteurs: David Hess, Jesse Buck, Michael Berryman, Ray Sager, Sasha Grey, Jennilee Murray, Michael Dubue, Barry Blake, Parisa Kasaei, Peter Michael Dillon, Meghanne Kessels, Jeff Lawson, Mercedes Papalia, Herschell Gordon Lewis, Cinthia Burke   

Ed Wood kennen we allemaal, met name door de gelijknamige film met Johnny Depp. Deze ‘slechtste’ regisseur aller tijden heeft veel invloed op ‘Smash Cut’. Regisseur Lee Demarbre lijkt met filmtitels als ‘Jesus Christ Vampire Hunter’ en ‘Stripped Naked’ een goede keus om een even slechte film zoals zijn illustere voorganger produceerde, te maken. De openingsscène doet, mede door de muziek, ook meteen denken aan ‘Plan 9 from Outer Space’. Het moge duidelijk zijn, de regisseur kiest er niet voor om een serieuze maar een hilarisch slechte horror te maken, en of dat nou helemaal is gelukt…

De geflopte regisseur Able Whitman (ja, weer dat Ed Wood gehalte) wil zich revancheren voor de kritiek die hij van de pers heeft gekregen op zijn nieuwe film ‘Terror Toy’. De mislukte cineast wordt wel de cinematografische antichrist genoemd. Na de dood van zijn muze Gigi Spot wil hij een film maken die bol staat van de levensechte special effects. Levensecht in een wel zeer letterlijke vorm. Able Whitman begint zowel criticasters als medewerkers te vermoorden om ledematen en organen voor een realistisch horrorelement te gebruiken. April Carson (Sasha Grey) wordt gecast als de ster voor Whitmans nieuwste film. De regisseur weet alleen niet is dat zij de zus van Gigi is. April probeert er samen met detective Isaac Beaumonde (Jesse Buck) achter te komen wat het lot van haar zus was.

Zoals verwacht en ook de bedoeling was, is het acteerwerk van een zeer twijfelachtig niveau. Pornoster Sasha Grey (‘The Girlfriend Experience’) is nou niet bepaald een groot acteertalent, David Hess (‘Zombie Nation’) probeert zijn rol waardig neer te zetten maar de film, die grappig moet zijn, is gewoon een grote flop. De openingsscène, een parodie op ‘Child’s Play’, is dan wel weer hilarisch met een moordende pop, en ja, dit is nog echt een pop die met touwtjes wordt bestuurd. Zo zitten er nog wel een aantal aardige scènes in, maar het wordt gewoon niet interessant. De overacting is niet leuk, de muziekkeuze als ode aan de oude horrorfilms, orgelmuziek, banaal en de plot lijkt geschreven door mr. Ed Wood himself.

Meinte van Egmond