Smoke and Flesh (1968)

Regie: Joseph Mangine | 68 minuten | drama, erotiek | Acteurs: Richard Howell, Ed Sansone, Lee Parker, Joel Bently, Ann Brandt, Bo Barten, Cherie Winters, Alex Mann, Janet Banzet

‘Smoke and Flesh’is een echte grindhousefilm uit de jaren zeventig. Een combinatie van sex, drugs en in mindere mate geweld wordt de kijker voorgeschoteld. Geen overtuigend acteerwerk of scherpe dialogen, maar van het draaien van een joint tot het oproken ervan wordt alles uitgebreid gefilmd. Ook het maken van een bong en het gebruik ervan komt breed aan bod. Het “Smoke”-gedeelte van de film heeft dan ook veel weg van illegale drugsvoorlichting. Het “Flesh”-gedeelte daarentegen beperkt zich tot een aantal vrijscènes met vooral blote dames en een stripteasespel met raceautotootjes, dat maar weinig om het lijf heeft.

Het is de opmerkelijke openingsscène van de film die indruk maakt. In deze scène, die ongeveer tien minuten duurt, volgen we een motorrijder door de straten van New York City. Hierbij wordt door regisseur Joseph (Joe) Mangine een ongewoon vast camerastandpunt ingenomen. De camera filmt de motorrijder tijdens het rijden van onder naar boven en toont daardoor ook op originele wijze de skyline van The Big Apple. De nadruk ligt op het beeld en de muziek omdat in deze scène geen dialogen voorkomen. De manier waarop Joseph Mangine de motorrijder filmt in de Lincolntunnel is ook verfrissend. Op originele wijze zie je de motorrijder snel naderen en weer vaart minderen. Deze creativiteit vinden we later op het feestje weer terug bij onder andere de shots door het glas van het aquarium en van binnenuit de koelkast.

‘Smoke and Flesh’ ademt de grindhousesfeer van weleer uit, maar in de eenentwintigste eeuw komt het allemaal nogal gedateerd over. Het camerawerk van Joseph Mangine heeft de tand des tijds wel doorstaan en blijft nu ook nog boeien. Ben je daarin geïnteresseerd dan moet je de film zeker zien, wat de rest betreft is de film een slechte trip.

Lodi Meijer