Snow White (2025)

Recensie Snow White (2025) CinemagazineRegie: Marc Webb | 109 minuten | avontuur, familie | Acteurs: Rachel Zegler, Gal Gadot, Andrew Burnap, Ansu Kabia, Emilia Faucher, George Appleby, Colin Michael Carmichael, Samuel Baxter, Jimmy Johnston, Dujonna Gift, Idriss Kargbo, Jaih Betote, Hadley Fraser, Lorena Andrea, Adrian Bower, Jane Fowler, Luisa Guerreiro, Chike Chan | Originele stemmencast: Andrew Barth Feldman, Tituss Burgess, Martin Klebba, Jason Kravits, George Salazar, Jeremy Swift, Andy Grotelueschen, Patrick Page

“Is it almost someday? Can I somehow, some way, learn to be my father’s daughter?” zingt Sneeuwwitje in de live-action verfilming van het klassieke sprookje. In deze versie wil Sneeuwwitje, zoals ze zingt, bewijzen dat ze een krachtig en rechtvaardig leider van haar land zal zijn. Disney herschrijft de klassieke vertelling met een moderne blik. Toch weten de makers deze verfrissende invalshoek niet overtuigend te verwerken.

De originele film, ‘Sneeuwwitje en de zeven dwergen’ uit 1937 was de eerste animatiefilm van Walt Disney Animation Studios en was een grote mijlpaal voor het animatiegenre. Deze live-action verfilming wordt geregisseerd door Marc Webb, bekend van ‘The Amazing Spider-Man’ en ‘500 Days of Summer’. De rol van Sneeuwwitje wordt vertolkt door Rachel Zegler. Zij geeft, als actrice met een Latijns-Amerikaanse achtergrond, een moderne invulling aan het personage. De film is in het nieuws gekomen vanwege kritiek op de casting van Zegler, de keuze om de zeven dwergen via CGI te vertonen in plaats van het gebruiken van echte acteurs, en de houding van de cast tegenover het originele verhaal in verschillende interviews.

‘Snow White’ volgt de voornaamste plotpunten van het originele sprookje. Sneeuwwitje, een jonge prinses, heeft een jaloerse stiefmoeder die niks minder wil dan “de mooiste zijn van allemaal” te zijn. Als ze van haar magische spiegel hoort dat Sneeuwwitje nog mooier is, doet ze er alles aan om Sneeuwwitje te doden. Deze verfilming introduceert twee nieuwe thema’s die de plot een hedendaagse twist geven: in plaats van een prins die haar komt redden, ontwikkelt zich een romantische relatie tussen haar en een eenvoudige dief. En in plaats van dat Sneeuwwitje slechts de daden van de boze koningin accepteert, onderneemt ze actie en probeert ze haar volk te redden.
Ondanks de indrukwekkende muziek, de interessante cinematografie en de mooie set, is de film een oppervlakkige ervaring. De nieuwe elementen zijn onsamenhangend en ‘Snow White’ mist een bevredigend slot met een heldere conclusie. De film voelt vaak onecht en ondanks de goede bedoelingen en enkele sterke punten is het een teleurstellend geheel.

Het thema rondom leiderschap blijft namelijk oppervlakkig en mist samenhang. Sneeuwwitje wordt neergezet als een toekomstige koningin met veel verantwoordelijkheidsgevoel en empathie, maar maakt geen ontwikkeling door in haar karakter, ze blijft de lieve goedaardige prinses. Hierdoor bereikt deze live action-versie niet de impact die het had kunnen maken. Het toevoegen van dit thema lijkt eerder een marketingstrategie dan dat ‘Snow White’ echt iets te zeggen heeft. Naast het zwakke verhaal draagt de technische uitvoering bij aan de vervreemdende ervaring. De cinematografie past zich weinig aan op de live-action stijl, de CGI-dwergen voelen nogal onrealistisch en het acteerwerk varieert in kwaliteit, met name Gal Gadots rol als de koningin komt overdreven en gemaakt over.

Maar toch zijn er enkele sterke punten in de film. De aangepaste liefdesrelatie werkt goed en voegt meer diepgang toe dan het originele prinsensprookje: in plaats van een vreemde prins waar nauwelijks een relatie mee wordt opgebouwd, wordt er hier een veel echtere en gezondere liefdesrelatie ontwikkelt tussen Sneeuwwitje en een simpele jongen. Daarnaast zorgen enkele komische momenten voor wat luchtigheid en de intentie om een progressieve draai aan het verhaal te geven is goed, ook al schiet de uitvoering dus tekort.

‘Snow White’ is omgeven door controverse, voornamelijk vanwege de castingkeuzes. Het casten van Rachel Zegler als een Latina Sneeuwwitje is een positieve en inclusieve beslissing, maar dit is nergens in de vertelling verwerkt, wat een gemiste kans is. De keuze om CGI-dwergen te gebruiken in plaats van acteurs met dwerggroei is teleurstellend.

De originele animatiefilm van ‘Sneeuwwitje en de zeven dwergen’ is een klassieker van een iconisch sprookje. Dit soort sprookjes en kinderfilms zijn bedoeld om kinderen te verwonderen en om hen een les over het leven mee te geven. De poging om dit te doen in de live-action remake, met een vernieuwende benadering, komt niet goed tot stand door een onsamenhangend script en een gebrek aan diepgang. Hierdoor voelt de film meer als een halfslachtige poging om een klassieker aan te passen aan moderne waarden, zonder daadwerkelijk een overtuigend en inspirerend verhaal te vertellen.

Joshua de Groot

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 19 maart 2025