Sois sage – Be Good (2008)
Regie: Juliette Garcias | 90 minuten | drama | Acteurs: Anaïs Demoustier, Nade Dieu, Bruno Todeschini
‘Sois sage’, of te wel ‘Wees lief’ is het begin van een gedicht van Baudelaire. Baudelaire staat bekend om zijn van melancholie en zwaarmoedigheid doortrokken werk. Dit uitgangspunt vinden we terug in het filmverhaal. ‘Sois sage’ gaat over zorgen en verdriet, hoe deze te verlichten en verder aan te sturen. De film vertelt het verhaal van een jonge vrouw die op zoek is naar de liefde in haar leven en haar geliefde. Zij probeert te begrijpen hoe de omstreden liefdesrelatie die zij heeft gehad verbroken is kunnen worden. Zij heeft zich immers altijd als een goed en lief meisje gedragen. In feite was zij veel te goed en lief, want de relatie die zij met een man onderhield was een incestueuze. In de film wordt dit delicate onderwerp op gevoelvol en subtiel behandeld zonder enige kwalijke geur van sensatie. Het gaat vooral over de zoektocht naar het verlichten van de pijn die de breuk met haar geliefde haar heeft bezorgd. Haar oprechte liefde is uiteindelijk misbruikt voor de anders seksuele gevoelens.
Eve arriveert in een dorpje in Bourgondië waar zij een bescheiden baantje bij een bakker heeft genomen om brood rond te brengen langs boerderijen en landhuizen. In het begin van de film is nog niet duidelijk wat de oorzaak van haar komst naar het dorpje is. Wel is uit haar gedragingen af te leiden dat er een belastende en bezwarende gebeurtenis in het verleden heeft plaatsgevonden. De sfeer in het verhaal is al direct geheimzinnig en de symboliek in al haar gedragingen is duidelijk aanwezig. Zij bespioneert een getrouwde man die ook een klein kind heeft. De reden van haar komst wordt langzamerhand steeds meer duidelijk. Als de man haar ziet is het duidelijk dat hij zich zeer ongemakkelijk voelt, hij gaat haar uit de weg en wil niets met haar te maken hebben. Het is duidelijk dat tussen hen een emotionele relatie heeft bestaan met vergaande gevolgen die nog steeds voortduren.
Zij benadrukt steeds weer opnieuw dat zij een goed meisje was en altijd heeft gedaan wat deze van haar vroeg. Ze leeft nog steeds in de gedachte dat zij een waardevolle en echte liefdesrelatie had. Haar was destijds beloofd dat zij een mooie toekomstige relatie zouden hebben, maar die relatie is verbroken en de toekomst is nu! Eve wringt zich op slinkse wijze steeds meer binnen het gezin in, die echtgenote weet niet wie zij is en uiteraard niets van het belastende verleden. Eve is op zoek naar de verlichting van haar pijn en vindt die op een bijzondere wijze…
De film behandelt een zwaar beladen onderwerp en dit is op zich op een uiterst kiese wijze verbeeld. De zwakkere punten in de uitwerking zijn vooral gelegen in de nogal zwaar aangezette symboliek en de voortdurend nadrukkelijke blikken die betrokkenen elkaar toewerpen. Vooral het gedrag en de verklaringen van Eve richting dorpelingen is niet altijd even overtuigend en had een andere uitwerking verdiend. Haar gedrag jegens hen is weinig geloofwaardig en doet enige afbreuk aan het verhaal. Daar staat tegenover dat het gegeven van het onderwerp an sich, de wijze waarop zij uiteindelijk haar innerlijke vrede vindt om het verleden te kunnen verwerken, alsmede het gedegen camerawerk in samenhang met de gekozen locaties toch de moeite waard zijn. Het totaal is evenwel in een volledig harmonieuze balans om ten volle te kunnen overtuigen. Geen film voor het grote publiek, maar voor de liefhebber van films met veel symboliek resteert voldoende.
Rob Veerman