Solan & Ludwig gaan naar de maan – Månelyst i Flåklypa (2018)

Recensie Solan & Ludwig gaan naar de maan CinemagazineRegie: Rasmus A. Sivertsen | 80 minuten | animatie, familie | Nederlandse stemmencast: Dennis Willekens, Hero Muller, Mitchell van den Dungen Bille, Rutger le Poole, Frédérique Sluyterman van Loo, Lucas Dietens, Frank Hoelen

Het is een van de meest geliefde films in Noorwegen, ‘Flåklypa Grand Prix’ (1975) van regisseur Ivo Caprino. In deze animatiefilm spelen de figuurtjes die auteur Kjell Aukrust (1920-2002) ooit bedacht de hoofdrollen. De stop-motionfilm die Caprino maakte draaide bijna dertig jaar lang onafgebroken ergens in Noorwegen in een bioscoop – een unicum. Aan zulk cultureel erfgoed torn je niet, vinden veel Noren. Daarom werd niet iedereen direct enthousiast toen filmstudio Qvisten Animation in 2013 bekendmaakte het werk van Aukrust in een nieuw jasje te gieten en drie nieuwe, originele films uit te brengen. ‘Dat doen ze alleen maar om flink geld te kunnen verdienen’, was de algemene, sceptische opinie. Maar Qvisten Animation en regisseur Rasmus A. Sivertsen (‘De dieren uit het Hakkebakkebos’, 2016) wisten de critici moeiteloos de mond te snoeren met hun charmante en pure aanpak, met figuurtjes die heel dicht in de buurt komen met hoe Aukrust ze lang geleden ooit heeft bedacht. En dus verscheen na ‘Solan og Ludvig – Jul i Flåklypa’ (Solan & Ludwig en de sneeuwmachine’, 2013) ook ‘Solan og Ludvig: Herfra til Flåklypa’ (‘Solan & Ludwig: De grote kaasrace’, 2015). Het derde en naar verluidt laatste deel in de trilogie is ‘Solan og Ludwig: Månelyst i Flåklypa’ (‘Solan & Ludwig gaan naar de maan’, 2019), waarin de dappere ekster Solan en de angstige egel Ludwig een spannend avontuur in de ruimte beleven.

Het is dit jaar precies vijftig jaar geleden dat de mens voor het eerst voet op de maan zette en daar spelen de makers van ‘Solan & Ludwig gaan naar de maan’ handig op in. Solan, Ludwig en de briljante uitvinder Reodor Felgen zijn in de werkplaats in Flåklypa als ze op het televisiejournaal horen dat de Verenigde Naties besloten hebben dat niemand de maan in zijn bezit heeft en dat het land dat het eerste zijn vlag op de maan plant zich de rechtmatige eigenaar mag noemen. Onder meer de Russen en Amerikanen werken aan een plan, maar ook Noorwegen wil een gooi doen om dit prestigieuze object naar zich toe te trekken. Reodor voelt zich als uitvinder verantwoordelijk om een supersnel ruimteschip te bouwen, gelukkig krijgt hij steun van de Noorse regering in de persoon van Vigfus Skonken en genoeg liquide middelen om er vaart achter te zetten. Hoewel het ruimteschip zo zijn beperkingen heeft, weet Reodor hem toch klaar te stomen voor de lancering. Ludwig wordt maar nerveus van al die toestanden, terwijl zelfs de immer positieve Solan zo zijn twijfels heeft of het allemaal wel goed komt. Televisieploegen zorgen voor een spannend live verslag dat door vele Noren gevolgd wordt en ook de burgemeester van Flåklypa, gravin Stengelføhn-Glad, is van de partij om het feestje mee te vieren. Maar kort na de lancering ontdekken onze vrienden niet alleen verstekelingen aan boord van het ruimteschip, maar krijgen ze bovendien te maken met verborgen agenda’s en noodtoestanden. Als dat maar goed gaat…

De animatiefilms van Solan en Ludwig hebben zowel jonge kijkers als hun meekijkende vaders en moeders een hoop te bieden. De kleinsten gaan volop mee in het avontuur van onze helden: eerst vragen ze zich af of ze ooit de ruimte ingeschoten zullen worden, en daarna is het de vraag of ze ooit weer terug naar huis zullen komen. Dat is voor hen al spannend genoeg; knallende explosies, angstaanjagende aliens en losgeslagen meteorieten hebben ze echt nog niet nodig – gelukkig houdt ‘Solan & Ludwig gaan naar de maan’ het verhaal dan ook simpel en overzichtelijk. Het vernuft zit hem vooral in de visuele vondsten, de (al dan niet) subtiele referenties naar het echte leven, de woordgrapjes en het fijnzinnige sarcasme. Zaken die een animatiefilm voor volwassenen ook de moeite waard maken. In sommige films liggen de verwijzingen naar de populaire cultuur er duimendik op, maar hier zijn de referenties er op een meer bescheiden – maar niet minder grappige – wijze in verwerkt. Het onderlinge gesteggel tussen de eerzuchtige nieuwslezeres en de verslaggever ter plaatse levert bijvoorbeeld een heerlijk schouwspel op. Minder geslaagd is de opdringerige, snobistische burgemeester wiens bemoeienissen – vaak letterlijk – zand in de motor strooien.

En dan hebben we het nog niet eens gehad over de geweldige stop-motionanimatie waar Qvisten Animation ons op trakteert. In de geest van het Amerikaanse Laika (onder meer bekend van ‘Coraline’, 2009 en ‘Kubo and the Two Strings’, 2016) en vooral het Britse Aardman Animation (‘Wallace & Gromit: The Curse of the Were-Rabbit’, 2005 en ‘Shaun the Sheep Movie’, 2015) werkt deze kleine Noorse studio met beperkte budgetten maar met oneindig veel liefde, tijd, aandacht en oog voor detail aan een indrukwekkend oeuvre waarin klassieke Noorse schrijvers als Kjell Aukrust en Thorbjørn Egner geëerd worden. Dat levert geweldig grappige figuurtjes op: vooral de tv-kijkende Noren die we af en toe aan ons voorbij zien komen zijn hilarisch. Karikaturen met uitvergrote eigenschappen die soms op trollen of laven lijken, maar desondanks herkenbaar en innemend. Ook de gewiekste uitvindingen van de oude Reodor zijn fantastisch in al hun details, originaliteit en knipogen naar de realiteit van vandaag de dag. De avonturen die Solan en Ludwig in de ruimte beleven – begeleid door uitstekend passende muziek – zijn bovendien een lust voor het oog. Dat deze charmante film ons en passant ook nog eens de ogen opent en ons wijst op wat er echt toe doet in het leven, vormt de kers op de taart.

Patricia Smagge

Waardering: 4

Bioscooprelease: 9 oktober 2019
DVD-release: 18 februari 2020
VOD-release: 17 maart 2020