Solomon Kane (2009)

Regie: Michael J. Bassett | 104 minuten | actie, avontuur, fantasie | Acteurs: James Purefoy, Pete Postlethwaite, Rachel Hurd-Wood, Max von Sydow, James Babson, Laura Baranik, Geoff Bell, Matthew Blood-Smyth, Brian Caspe, John Comer, Mackenzie Crook, Christian Dunckley Clark, Jason Flemyng, Patrick Hurd-Wood, Ryan James

‘There are many paths to redemption, not all of them peaceful’, aldus Solomon Kane in de gelijknamige film. Alhoewel Solomon (James Purefoy) aan het begin nog overtuigd roept dat hij zelf de duivel is, komt hij hier snel op terug als hij verdoemd wordt door de afgezant van de duivel, The Reaper. De man die geen genade toont gaat op zoek naar verlossing. Solomon denkt dit te vinden door zich in een klooster te verschuilen en al het geweld af te zweren. Dat gaat niet zonder slag of stoot, oftewel zwaardvechten en afslachten, want Engeland gaat gebukt onder een gemaskerde Overlord en zijn schurkenleger. De keuze is slaaf worden of sterven, maar niet voor Solomon. Zodra Meredith (Rachel Hurd-Wood) – de dochter van een groep pelgrims – ontvoerd wordt, kiest hij ervoor te doen waarvoor hij gemaakt is: vechten. Met het risico dat zijn ziel door de duivel gehaald wordt.

‘Solomon Kane’ opent met de bloederige verovering van kapitein Kane en het Britse leger op de Spanjaarden in een havenvesting ergens in Noord-Afrika. Iedereen wordt genadeloos afgeslacht, inclusief de soldaten die niet willen luisteren naar hun aanvoerder. De kijker valt met zijn neus midden in de… actie. Na zijn ontsnapping aan The Reaper, heel simpel door uit een raam te springen, beloven de dreigende woorden ‘You can’t escape us. You are damned!’ vlak voor de openingstitel een film vol spanning, actie en avontuur. En laat dat nou net een beetje tegenvallen.

Er wordt veel gelopen door grauwe landschappen waar het of sneeuwt of regent. En dat het slechte leger van Malachi mensen ontvoert en dorpen platbrandt heb je na twee keer ook wel gezien, laat staan na drie of vier keer. ‘Solomon Kane’ verloopt traag, de kijkers die voor harde actie komen moeten oppassen niet in slaap te vallen. Het zijn de fragmenten tussendoor, zoals de priester die zombies in zijn kelder verstopt heeft, die de film leuker maken, maar helaas komen deze veel te weinig voor. Wel mooi zijn de flashbacks naar de jeugd van Solomon, deze ondersteunen niet alleen zijn karakter, maar geven ook het verhaal meer body. Zo krijgt de ontmoeting tussen Solomon en zijn vader Josiah in de kerkers van zijn eigen burcht een heel andere lading. Dit kan echter ook liggen aan het feit dat het acteerwerk van Max von Sydow (Josiah) sprankelt en boeit vergeleken bij het vlakke opdreunwerk van James Purefoy (Solomon).

De sfeer doet je nog het meest denken aan een mix tussen ‘Van Helsing’ en de ‘Lord of the Rings’ trilogie. Het slechte leger wordt gekenmerkt met een bekende witte hand zoals die van Saruman en op het einde doemt er een Balrog-achtig monster op als wezen van de onderwereld die de ziel van Solomon komt halen. De special effects zijn goed gemaakt. De zombies en duivelse figuren vallen op maar vallen niet buiten het verhaal wat zich afspeelt in de 17e eeuw. Ze horen geheel thuis in deze fantasiewereld.

Al met al is ‘Solomon Kane’ een duidelijk eerste deel van een trilogie waarin de basis gelegd wordt voor de volgende twee delen. De vraag wie Solomon Kane is wordt ontleed en uitgelegd. Nou maar hopen dat in het vervolg meer actie voorkomt met nog meer heksen, zombies en duivelse figuren. En dat Solomon Kane kan laten zien wie hij werkelijk is.

Barbara Plasmans

Waardering: 3

Bioscooprelease: 25 maart 2010