Something in the Water (2024)

Recensie Something in the Water CinemagazineRegie: Hayley Easton Street | 86 minuten | thriller | Acteurs: Hiftu Quasem, Natalie Mitson, Tashani Bent, India Jean-Jacques, Chloe Marshall, Laura Costa, Grace Franzl, Bryony Hamerton, Nicole Rieko Setsuko, Lauren Lyle, Ellouise Shakespeare-Hart, Gabriel Prevost-Takahashi

Je watertrappelt al uren. Overal om je heen ontmoet de blauwe hemel de horizon. Je denkt aan jouw hotelkamer. Aan een warm bad. Aan steak met sperziebonen op een wit verwarmd bord. Tequila met besties in een onbekende discotheek. Het zou allemaal zo gezellig zijn. Nu drijf je in het oneindige. Je wil niet denken aan een einde dat steeds waarschijnlijker wordt. Dan zie je het. Een driehoekige vin nadert snel.

Wanneer je naar de trailer van ‘Something in the Water’ kijkt, lijkt het op weer-een-film-over-haaien. Echter, het verhaal is iets meer genuanceerd. Ja, er komen haaien in voor. Maar deze zijn niet de spil waar het verhaal om draait. Met ‘Something in the Water’ hebben schrijver Cat Clarke en regisseur Hayley Easton Street een film neergezet over vriendschap en opoffering. Tenminste, dat is geprobeerd.

Meg (Hiftu Quasem) reist af naar een Caraïbisch eiland voor de bruiloft van een goede vriendin, Lizzie (Lauren Lyle). Al haar goede vriendinnen zijn erbij. Echter, een gemakkelijke reis is het niet. Meg is namelijk getraumatiseerd door een aanval op haar persoon een jaar geleden. Ze geeft de schuld aan Kayla (Natalie Mitson), haar partner van toen, die ze ook op het feest zal ontmoeten. Wanneer de groep bij elkaar is, is het lachen-gieren-brullen. Echter, de koelte tussen Meg en Kayla is als een roze olifant aanwezig. De alfa-vriendin, Cam (Nicole Rieko Setsuko), organiseert de dag voor het huwelijk een boottocht. Het hoofddoel is het maken van een pleziervaart. Maar ook om Meg en Kayla de ruimte te geven de lucht tussen hen te klaren. Echter, niet alles gaat zoals gepland.

Het verhaal is vooral gericht op de vriendendynamiek van het groepje meiden. Hayley Easton Street is erin geslaagd deze interactie op een geloofwaardige manier over te brengen. Vooral de groepsverdeling. In elke groep ontstaat er een natuurlijke onderverdeling op basis van de karakters. Net zoals in een maatschappij. Zo is er een duidelijke alfa aanwezig, zijn er volgers en zijn er critici.

Het verhaal schiet jammer genoeg ernstig tekort vanwege het gebruik van clichés. Het groepje vriendinnen en de interacties zijn het hoofdgerecht. Echter, de gebeurtenissen die de interacties moeten vormen en kneden zijn de dezelfde gebeurtenissen die we allemaal kennen van andere films over de oceaan en onze Selachimorpha-vrienden. Dit maakt het verhaal voorspelbaar en daarom, ondanks de gebeurtenissen in het zoute blauw, best saai.

Het acteerwerk is standaard. Soms moeten films het hebben van actie en soms van het acteerwerk. Hoe minder actie, hoe meer een acteur moet werken om de film interessant te houden. In ‘Something in the Water’ wordt het verhaal overschaduwd door emotionele extremen waardoor de nuances van goed acteerwerk moeilijk te zien, en te beoordelen, zijn.

Alhoewel de entertainment value van de film best goed is, wordt deze teniet gedaan door de voorspelbaarheid van het verhaal, alsook de voorspelbare reacties en vervelende toevalligheden, die geen ander doel schijnen te hebben dan de film spannend te houden. Het was een leuk idee om de plot te gieten in een context van vriendschap. Jammer genoeg laat de uitvoering te wensen over. Het biedt niks nieuws aan. Wanneer de film een keertje op tv komt, is het wellicht leuk om er dan naar te kijken. Voor de bioscoop is het leuk wanneer je op date bent en je niet teveel aandacht wil besteden aan wat er op het scherm gebeurt.

Gerold Kort

Waardering: 2

Bioscooprelease: 18 juli 2024