Sonic Impact (1999)
Regie: Rodney McDonald | 94 minuten | actie | Acteurs: James Russo, Ice-T, Michael Harris, Sam Anderson, J. Kenneth Campbell, Mel Harris, Michael Harney, Dean Norris, Brittany Daniel, Billy ‘Sly’ Williams, Michael Raynor
Van te voren moet gezegd worden dat dit een pure actiefilm is; dus grappen, uitgediepte personages of emoties zul je in deze film in ieder geval niet tegenkomen. Nu hoeft dat geen probleem te zijn als er inderdaad genoeg actie en spanning in de film voorkomt om te blijven boeien. Helaas is dit niet het geval.
FBI-agent Nick Halton zit al jaren achter de crimineel Jeremy Barrett aan, maar zijn pogingen om hem daadwerkelijk op te sluiten waren tot nu toe tevergeefs. Maar eindelijk is het zover: Halton heeft Barrett nu echt kunnen grijpen, maar moet hem uitleveren aan een transportteam van de FBI, dat Barret zal begeleiden tijdens de vlucht naar een gevangenis. Door het slappe optreden van een van deze begeleiders kan Barrett al snel vrijkomen en de macht in het vliegtuig overnemen. Hij gebruikt de passagiers als gijzelaars en neemt daarbij een moeder en haar dochter mee en om te laten zien dat hij het echt meent, schiet hij meteen de moeder dood. Verder in de film horen we helemaal niets meer over haar, terwijl de dochter toch een vrij grote rol blijft spelen.
Als Barrett en de andere hoofdpersonen boven vlak bij de piloot zitten, ontstaat er door een schot een explosie, waardoor er zich een enorm gat boven de cockpit vormt. Daardoor kan Halton in het vliegtuig gedropt worden. Deze scène lijkt een van de weinige originele acties te zijn, maar ook dit blijkt al eerder gedaan te zijn, in de film ‘Airport 1975’. Hier had Charlton Heston de eer om door het gat naar binnen te komen en het vliegtuig en de passagiers te redden van de ondergang.
Hoewel ‘Sonic Impact’ op sommige momenten best spannend wordt, is de film in het geheel weinig origineel. Alles lijkt bekend voor te komen; zelfs de beweging die Barret op een gegeven moment maakt als hij zelfverzekerd door het vliegtuig loopt, lijkt rechtstreeks gestolen te zijn van de zo tekenende gebaren die Nicholas Cage een aantal keer maakte als topcrimineel in ‘Gone in 60 Seconds’. De plotwendingen zijn verder nergens echt verrassend; hoe het zal gaan en hoe het net op het nippertje goed zal komen zie je al van mijlenver aankomen.
Naast de clichématige vertelwijze helpt ook het acteerwerk niet erg mee om er een echt spannende film van te maken. Ook Ice-T laat het afweten; hij kan als agent Taja geen geloofwaardige rol neerzetten, hoewel we anders van hem gewend zijn. Dus: mocht je deze film een keer op televisie tegenkomen, is hij best geschikt om te kijken, maar verwacht er niet al te veel van.
Ruby Sanders